De reis richting de zon

Net als vorig jaar hebben we vooraf het Ibis hotel geboekt voor een overnachting bij Schiphol. Waar we vorig jaar de normale Ibis hadden hebben we nu de Ibis Budget variant geboekt. Een goedkope variant welke direct naast het normale Ibis hotel staat. Onze voorkeur gaat uiteindelijk toch niet naar het budget hotel uit, toch iets te basic en te weinig prijsverschil. Het grote voordeel blijft dat we bij het hotel hebben we gelijk een parkeerplekje voor de auto, deze blijft de komende weken ook overnachten bij het hotel.

De vlucht zelf vertrekt op tijd, 9 uur in de ochtend zitten we klaar in de nieuwe Dreamliner van Arke. Een mooi vliegtuig met leuke gadgets en pas in maart in gebruik genomen.

Het meest opvallende van dit vliegtuig is het aangename klimaat en hij is een stuk stiller. Maar daarnaast de raampjes welke verduisteren ipv een schuifding dat je gebruikt is ook een leuke uitvinding. Je kunt het raampje verdonkeren, maar je kunt nog altijd er doorheen kijken. Het resultaat geeft een hele natuurlijke donkere sfeer. Als afsluiter heb je de LED-verlichting. Verschillende kleurtjes zijn natuurlijk een absolute must in een vliegtuig, lekker spelen met knopjes :-). Al met al is dit vliegtuig een enorme vooruitgang op de Boeing 767.

Na een lange vlucht landen we op Orlando Airport. De rij voor customs is langer dan vorig jaar, maar uiteindelijk zijn we nog redelijk snel er doorheen. Wat natuurlijk ook meehelpt is dat iedereen die door vliegt naar Miami als eerste door customs moet, ze willen een zo klein mogelijke kans op vertragingen. De reis naar Miami is kort (ca 45 minuten) en met een bijna leeg vliegtuig, de meeste blijven toch in Orlando achter.

Aangekomen op Miami Int Airport gaat alles lekker vlot. We springen uit het vliegtuig en kunnen direct de bagage ophalen welke al gelijk van de band komt. Stap 2 is met de MIA Mover (een klein treinachtig ding dat bestuurt wordt door een soort van Robocop) naar de car rental van Alamo, we moeten tenslotte ons paard ophalen. We maken gebruik van de kiosk om de benodigde papieren te krijgen en binnen 10 minuten staan we in de parking van Alamo om het paard uit te zoeken. Er staan een hele hoop paarden (een stuk of 8), maar voornamelijk oude paarden van het vorige model, en we willen natuurlijk een nieuw model :-). Er was net een nieuw paard weggezet en de medewerker was nog bezig met het droogmaken van de auto omdat hij net uit de carwash komt, dat wordt hem, het kon niet anders.

We gooien de koffers op de achterbank en de handbagage in de kofferbak. Het dak gaat net dicht, en net is genoeg. We kunnen vertrekken richting appartement in Miami Beach wat zo'n klein half uurtje rijden is.

Eenmaal aangekomen bij het appartement moest er natuurlijk iets tegen zitten, al het andere zat tenslotte allemaal mee. De verhuurder van het appartement had een probleem met de toegangspas naar het complex. Al met al een flinke vertraging voordat we naar binnen konden, maar uiteindelijk naar lang wachten konden we toch naar binnen. Eindelijk spullen uitpakken en een hapje eten.

Het bier hakt er goed aan het einde van zo'n lange dag. We houden het op tijd voor gezien, morgen weer een dag waarbij we eerst wat boodschappen moeten doen.