Dag 7, 23 juni, Van Poznan naar Berlijn

De laatste hele dag breekt aan, de dag dat we van Poznan naar Berlijn rijden. De route van Poznan naar Berlijn is ongeveer een dikke 2,5 uur rijden, maar we maken tussendoor nog een tussenstop bij Miedzyrzecki Fortified Region, een gebied met een lengte van 100 km met kilometerslange ondergrondse gangen met 100 bunkers. Ook wel de Ostwall genoemd. Vroeger was dit het oude oost Duitsland, tegenwoordig behoort dit tot west Polen.

In het hotel genieten we eerst in de ochtend van een geweldig ontbijt, wat ook (ook al was het maar voor 1 nacht), dit hotel toch wel op #1 van deze vakantie brengt.

Dan is het tijd om te vertrekken richting het westen. Net zoals gisteren zijn de snelwegen werkelijk waar geweldig. Omdat we, als we Poznan uit willen rijden, toch best wel wat oponthoud hebben in de binnenstad komt het allemaal wel erg krap met de tijd. Op de snelweg weten we echter best wel een hoop tijd in te halen omdat we serieus door kunnen rijden (hadden we maar een snellere huurauto :-) ). Het laatste stuk (zo'n 30 minuten), stuurt de navigatie ons door de achteraf weggetjes, heel erg leuk, maar opschieten doet het niet. De wegen zijn vaak in zo'n slechte staat dat het beter is om wat rustiger aan te rijden voordat we van de weg af stuiteren.

Miedzyrzecki (Ostwall)

Om 11u in de ochtend begint een langere 2,5 uur durende tour bij Miedzyrzecki, als we daar om 10:40 aankomen wordt ons verteld dat de standaard gids enkel Pools spreekt. Maarrrrrr.... Ze geeft ook aan dat er wellicht een gids beschikbaar is welke Duits spreekt, iets wat we wel redelijk kunnen volgen als ze rustig praten. Dit valt wel onder een groepstarief en we moeten hiervoor 90 Zlt extra betalen (zo'n 22,50 euro). Wij gaan akkoord en ze gaat bellen, een dik half uur later staat de gids voor de deur.

Wat ook nog een meevaller is, een andere toerist komt net langs, een Duitser met zijn zoon. Hij sluit graag aan bij ons, waardoor we ook nog de extra groepskosten kunnen delen. Dat komt mooi uit!

We beginnen met de tour. We starten in een klein gebouwtje waar wat spullen worden tentoongesteld, nadien begint hij met een uitleg over het ontstaan en het doel van het complete project. De bouw van 100 kilometer lange verdedigingslinie met ondergrondse tunnels is in vier jaar tijd afgerond en heeft 1 miljard Deutsche Mark gekost, een enorm bedrag voor die tijd. Adolf Hitler heeft dit complex tweemaal bezocht. Het doel van dit project was de verdediging van de oost-linie tegen het Rode leger.

De gids weet het leuk uit te leggen, hij doet zijn best om het voor ons ook goed verstaanbaar te maken. Als we iets niet begrijpen neemt hij de tijd om het verder te verduidelijken. Wij gaan vandaag door het gangenstelsel lopen waar ik het rood heb omcirkeld. Het klein klein, maar de complete rondleiding gaat zo'n 2,5 uur duren. Je kunt ook een acht-uur durende tour boeken. 8 complete dagen kan ook gaf de gids aan. Dan loop door je door het complete gangenstelsel, waar het noordelijke gedeelte zo ongeveer 30 cm onder water staat. Het gangenstelsel is overigens niet het gehele jaar open, er wonen heel erg veel vleermuizen in het gangenstelsel tijdens hun winterslaap.

Klaar met deze uitleg is het tijd om de eerste bunker in te gaan. Dit ligt ongeveer op 400 meter van het gebouw af, en het is eenvoudig lopen over een landweggetje. Bovenaan de bunker zijn een aantal bulten te zien waar grote automatische machinegeweren opgesteld stonden. Hierop zijn ook inslagen te zien (dit waren testen welke uitgevoerd waren door 'ik geloof' de Russen). Het zijn twee verschillende fabrikanten geweest waarbij de ene geen enkele doorslag heeft gehad, de andere had twee penetraties van inslagen. Als je de inslagen ziet lijkt het alsof zo'n ding van klei is gemaakt, geloof mij, die dingen zijn van massief staal.

We gaan de bunker binnen via een kleine ingang, de bunker zelf stelt niet echt heel erg veel voor. Een aantal kamers voor slapen/administratie en opslag, maar het grote geheel zit een stuk verder onder de grond. Naast een afweersysteem met automatische geweren hebben ze ook voorlopers van napalm in gebruik.

Opslag voor brandstof voor de soort napalm. En een overblijfsel van het mechanisme op het bovengronds in te zetten.

We lopen richting de ingang van het gangenstelsel, een andere groep is hier aan het abseilen naar beneden. Wij pakken de trap :-).

We gaan 35-45 meter naar beneden het stelsel in. Het gangenstelsel was vroeger voorzien van elektrische treintjes waar men zich eenvoudig mee kon verplaatsen. De rails ligt overal nog.

Het gangenstelsel is verdeelt over 1 grote hoofdgang en kleinere vertakkingen naar individuele bunkers. Elke tak kan meerdere bunkers en vertakkingen bevatten. Wij lopen nu eerst via een kleine tak richting de hoofdbunker. De langen zijn lang, heel erg lang. Als het licht uitgezet wordt is het echt pikdonker. Aan het begin van het gangenstelsel is overal nog ligt aangelegd, echter na de eerste vertakking stopt de elektra en zijn we echt aangewezen op onze zaklampen.

Vanaf hier gaan we de echte donkere gangen in. Elektra is daar niet meer aanwezig.

Mocht je denken "het is toch best goed licht daarbinnen..." Wij hadden hele felle zaklampen bij. Gelukkig, de lamp van de gids was een veredeld zaklampje (je ziet het verschil twee foto's hierboven, het kleine witte cirkeltje links van de gids is zijn zaklamp).

Aangekomen bij de hoofdgang is deze een heel stuk hoger. In het verleden waren deze gangen vaak twee verdiepingen, iets wat nu in de huidige situatie niet meer het geval is. We zien een oud treintje staan in de hoofdgang, dit is echter niet de oude trein die gebruikt werd toen het gangenstelsel nog gebruikt werd door de Duitsers.

Als we weer teruglopen doet de gids soms alle lichten uit (ook onze eigen zaklampen, iets wat echt wenselijk is). Op sommige plekken was namelijk geen licht beschikbaar en was je enkel aangewezen op eigen zaklampen (zoals bijvoorbeeld bij de grote hoofdgang). Als de lampen uitgingen kon men zich voortbewegen door met 1 hand de muur aan te raken en te lopen. Geloof mij, dit is raar als je dat doet, je bent echt snel je oriëntatie kwijt in het pikdonker.

Na ongeveer drie uur kwamen we bij een andere uitgang naar buiten, zo'n 1 km vanaf het hoofdgebouw waar we begonnen zijn. Natuurlijk ook hier een trap, maar hier werkte de zwaartekracht tegen, zo'n 40 meter op een smal trapje met kleine treden... Pfoe pfoe.

Ja, hieronder zie je de trappen welke we op moeten om naar boven te gaan.

De uitgang welke we gebruikt hebben is niet een oorspronkelijke uitgang, deze is naderhand door de Russen erin gemaakt.

Dit gangenstelsel was echt heel bijzonder om te zien, het was vooraf lastig om er iets van terug te vinden (de website is bijvoorbeeld heel beknopt en enkel in het Pools), maar mocht je in de buurt zijn moet je deze router zeker afleggen! Het is werkelijk waar een heel bijzondere belevenis.

Berlijn

We zetten weer route richting Berlijn. Op de A2 in Polen wordt al vrij vroeg Berlijn aangegeven.

Ongeveer een anderhalf uur later aankomen, ze zijn op veel plekken met de weg bezig in Duitsland. Net voor de grens in Polen tanken we nog even snel onze auto af met de laatste Zloty welke we nog in cash geld hebben. Mooi, precies een volle tank blijkbaar! Aangekomen bij het hotel parkeren we de auto en frissen ons even op. We gaan nadien snel Berlijn in om een leuk plekje te zoeken om te eten.

We hebben weer dezelfde gedeelte in Berlijn uitgezocht om wat te gaan eten. Tamara gaat voor de Schnitzel, en ik ga voor een spies met varken en kalkoen. Wederom met een lekker biertje erbij :-).

Als we klaar zijn met eten nemen we nog een aantal biertjes voordat we weer terug gaan naar het hotel. In het hotel maken we onze koffer al grotendeels klaar, morgenvroeg moeten we tenslotte weer richting Brussel vliegen waar onze eigen auto op ons staat te wachten :-).

Om ook gelijk de terugweg mee te pakken in dit dagverslag: de vlucht welke in de ochtend hoorde te vertrekken naar Brussel had een uur vertraging. Bij aankomst hadden de koffers ook nog eens vertraging. Al met al viel de terugweg dus wel wat tegen. Maar ach, de vakantie zelf is erg goed bevallen.

Dag 6, 22 juni, vanaf Krakau naar Poznan via Lodz

Vandaag rijden we via de plaats Lodz naar Poznan.

De eerste route naar Lodz is ongeveer drie uur rijden, we vertrekken lekker op tijd, maar zeker niet heel erg vroeg. We gaan eerst nog op ons gemak het ontbijt eten in het hotel.

Eenmaal op weg merken we al snel op dat een groot gedeelte van deze route niet over de tolwegen loopt, veel loopt over wat oudere autowegen waar we helaas niet zo lekker door kunnen rijden. Toch valt het al met al wel mee, ik had de wegen slechter verwacht.

Lodz

Als we in Lodz aankomen parkeren we de auto bij en groot winkelcentrum in de stad met de naam Manufaktura.

We lopen eerst op ons gemak door het winkelcentrum en kopen wat kleding (wat overigens op gelijk prijsniveau ligt als in Nederland). Als we de bovenverdieping hebben gezien gaan we het winkelcentrum uit om de hoofdstraat te gaan bekijken. Op de terugweg pakken we de beneden verdieping nog wel mee.

Als we het winkelcentrum uitlopen komen we uit op een groot plein met terrasjes, water-fonteintjes en een hoop  levendigheid (of hoe ik dat ook moet noemen).

We lopen een stukje door, als we door een klein parkje lopen komen we aan het begin (of eerder einde) van de hoofdstraat uit, als we een stukje doorlopen en een rotonde voorbij komen begint de echter looproute pas.

Er zijn veel verschillende winkeltjes en een aantal terrassen in de straat. Bij de restaurants zijn het voornamelijk pizzarias of shoarma tentjes (of kebab, geeft het een naam).

Het is inmiddels lunch tijd, maar om een geschikt terrasje te vinden lukt ons niet echt snel. Uiteindelijk vinden we een hamburger tentje en nemen de gok om te gaan zitten. Nou, dat viel zeker niet tegen!

Uitgegeten kiezen we ervoor om weer terug te lopen naar het winkelcentrum waar we de beneden verdieping doorlopen. Aangekomen bij de auto kunnen we de sleutel niet vinden... Oei, dat is natuurlijk niet makkelijk. Als ik aan de deurhendel trek merk ik dat ik heel makkelijk de sleutel nog in het middenconsole heb liggen. Nou, maar goed dat ze de auto niet hebben meegenomen, dan had ik best wel wat uit te leggen aan Europcar denk ik :-).

We zetten nu koers richting Poznan, onze laatste plaats waar we blijven overnachten in Polen. De wegen tussen Lodz en Poznan zijn bijzonder goed, zelfs beter dan bij Wroclaw/Krakau. Ik heb het idee dat de gemiddelde snelheid aanzienlijk hoger ligt dan op de autobahn in Duitsland, als je rond de 200 km/u rijdt kom je mooi mee op de linkerbaan. Aangezien je zo 100 km aan een stuk moet rijden schiet het lekker op.

Poznan

Aangekomen in het hotel bij Poznan parkeren we de auto op een groot parkeerterrein naast het hotel. Het hotel is vrij nieuw, en ziet er geweldig uit. Ruime kamer, leuke aankleding en aardig personeel.

We gaan de oude binnenstad in van Poznan, en het valt ons op dat deze stad een stuk ouder overkomt dan de vorige steden welke we bezocht hebben.

Het centrum is gezellig, en niet overdreven druk. Het is toeristisch, maar niet zo overduidelijk als bijvoorbeeld een Krakau of Wroclaw. Als we een stuk door het centrum hebben gelopen besluiten we een terrasje uit te zoeken op het centrale plein om een hapje te eten.

Ik ga voor de pulled pork met ei op Pools brood en nog wat dingen erbij, Tamara gaat voor een stuk zwijn. Uiteraard met een lekker biertje erbij.

Als we klaar zijn met eten lopen we op ons gemak terug naar het hotel, maar wel met een omweg langs de rivier Warte waar ons hotel bijna naast staat.

Naast de rivier komen allemaal jongeren bij elkaar om te BBQ'en en wat te drinken. Het ziet er druk maar ook zeker gezellig uit.

Als we weer terugkomen bij het hotel drinken we daar op een klein terrasje in de tuin nog een biertje. Morgen gaan we weer richting Berlijn, maar wel met een tussenstop Miedzyrzecki Fortified Region bij het Poolse plaatsje Kalawa. Dit is een ondergronds gangenstelsel over een totale lengte van 100 km en 100 bunkers. Een verdedigingslijn van de WWII periode om de oostkant te verdedigen. Morgen wordt er echter ook regen verwacht, dus we moeten even afwachten of alles wel doorgaat wat we in de planning hebben staan.