Om 9 uur in de ochtend zitten we weer aan het ontbijt in het hotel. Vooraf heb ik in de hotelkamer zelf al wat koffie gemaakt om vooraf te drinken en om mee te nemen. De koffie is uit de automaat bij het ontbijt is -netjes gezegd- redelijk teleurstellend te noemen. Maar goed, het gebakken ei was wederom goed naar binnen te schrokken. Behalve voor Vivian, die stond erop om pap te pakken voor ontbijt, iets wat ze niet nog een keer doet :-).
Wat staat er vandaag allemaal in de planning? We willen langs de rivier die door Minsk loopt richting het noorden lopen, daar kunnen we een museum bezoeken om vervolgens langs de andere kant weer terug te lopen. In het kort:
Gisteren hebben we al een aardige ronde gelopen door Minsk. Bij een aantal van ons voelen de voetjes nog steeds moe aan. Toch maken de bezienswaardigheden een hoop goed onderweg. Je lijkt af en toe echt in een compleet andere wereld te lopen.
Tussen de flats (en volgens mij woont bijna iedereen hierzo in een flat) heb je een hele hoop speeltuintjes. Ze hebben hier geen rubberen-stoeptegel generatie. De speeltuinen zien er af en toe uit als een survivaltocht.
In het centrum bij het water zijn ze bezig met het afronden van een redelijk groot gebied met allerlei nieuwe gebouwen. Hotels en restaurants voornamelijk. Wij denken vanwege de Europese spelen.
Er is een hoop water midden door Minsk, met een aantal indrukwekkende gebouwen. En parken, heel erg veel parken.
Aangekomen bij het museum (het "Belarusian State Museum of the History of the Great Patriotic War" om precies te zijn) staan we toch even te kijken. Een groot kolossaal nieuw gebouw, dat is niet echt iets wat we hier erg vaak zien. De wapperende vlag van de Sovjet-Unie op het dak is ook erg opvallend.
We lopen iets naar rechts naar de entree van het park nabij het museum waar nog een memorial is geplaatst. Ook hier wemelt het nog van de Sojvet-Unie symbolen (CCCP => USSR => Sovjet Unie)
We lopen richting de ingang en kopen 4 kaartjes van omgerekend 3,50 euro per stuk. Eenmaal binnen beginnen we met de tour
Er lopen ook een aantal groepen kinderen met leiding door het museum, waarvan sommige groepen duidelijk herkenbaar zijn aan kleding-style en andere wat vrijer in de kleding-keuze.
Het museum is erg groot, en het lijkt erop dat de staat niet heeft gekeken naar een Roebel meer of minder. We merken overigens ook dat de uitleg van WWII toch hier wel op een iets andere manier belicht wordt.
Bovenin het museum kom je uit bij een enorme indrukwekkende koepel waar de Sovjet-unie ook nog niet is vergeten. Het is een memorial van de oorlog. Als je de trap op wilt lopen naar de koepel is het al erg indrukwekkend, maar als je eenmaal boven bent is het toch best wel een aardige presentatie welke ze weten te geven.
In het museum kopen Robert en ik nog een lekker ijsje. Smelten leek het ding niet te doen, dus geen idee waar het van gemaakt was. Uiteindelijk bleek lekker ook nogal discutabel.
Als we klaar zijn in het museum lopen we verder het park in richting het water waar we toegang hebben tot een klein eilandje. Op het eilandje vinden reconstructie- en schilder-werkzaamheden plaats. Net als op de rest van de populaire gebieden van de stad.
Als we daar een beetje hebben rondgelopen lopen we weer richting het zuiden. Als we het water bij het park oversteken komen we uit bij een oud en enorm gebouw welke in gebruik is als sport-zaal.
We lopen weer verder richting het noorden via de hoofdweg. De brede paden voor voetgangers zijn op de grote wegen opvallend. Maar ook nodig, fietsers komen soms met een enorme vaart langsgereden.
We besluiten een hapje te gaan eten bij de plek waar we de dag hiervoor ook een biertje hebben gedronken. Vlakbij het Victory memorial. Uiteraard met een paar lekkere glazen bier welke we in het zonnetje naar binnen kunnen werken.
Uitgegeten besluiten we nog even naar het hotel te gaan om even uit te rusten naar de vele stapjes welke we gezet hebben. Ik heb gelijk kan om het blog van de vorige dag bij te werken. Na een kleine tweetal uurtjes gaan we weer op pad naar het volgende restaurant voor het avondmaal. We moeten er natuurlijk voor zorgen dat we niet gaan verhongeren. Ditmaal kiezen we voor een restaurant dat vlakbij het eerste restaurant ligt. Een gevarieerde keuken (Duits/Amerikaans) en veel verschillende bieren zouden ze hebben.
Aangekomen blijkt het een leuke tent te zijn. Ik bestel samen met Robert een grote bak met worsten, Tamara gaan voor een steak en Vivian voor de hamburger. En uiteraard met een lokaal biertje.
Na het voeren drinken we nog enkele biertjes voordat we weer richting het hotel lopen. En mocht iemand roepen "Wit-Rusland is vlak"... Nee, dat is het niet....
Morgen gaan we naar de plaats Babruysk op zo'n 175 km afstand van Minsk. We hopen ook nog een paar leuke tussenstops te maken onderweg.
