Na het ontbijt lopen we terug naar het hotel, hier staat de bus al te wachten waarmee we de zone ingaan. Vandaag is het een ander soort trip, we sluiten aan bij een groep andere mensen. In totaal vormen we een groep van 13 man/vrouw (inclusief gids etc).
Aangekomen bij het eerste checkpoint krijgt iedereen weer uitleg wat de regels zijn, en mag (of eigenlijk eerder moet) je een krabbel zetten dat je deze begrijpt. Nadat iedereen dat gedaan heeft kunnen we de zone in. We stoppen eerst bij een gebouw in de zone voor wetenschappers, hier gaat iemand die mee gaat zich omkleden. Dit gebouw is omringt door hekken, niet om mensen binnen/buiten te houden, maar om dieren buiten te houden. In dit gebied heb je een hoop gevaarlijke diertjes zoals wolven en bizons. De mensen welke hier werkzaam zijn willen hier niet mee geconfronteerd worden als dat niet uitkomt.
De eerste stop voor ons is een grote varkensboerderij waar recent een rendier is gevonden welke radioactief was. De boerderij is erg groot, en er is ook een serieuze vervuiling van de grond door olielekkage. De olie is oude stookolie van slechte kwaliteit. Wat ook echt opvalt is dat de hoeveelheid asbest in dit gebied enorm is. Zowat elk dak, maar ook muren, worden gemaakt van asbest. Er is op deze locatie nagenoeg geen verhoogde straling waarneembaar op onze geigerteller.
Na ongeveer een kwartiertje rond te hebben gelopen stappen we weer in de bus om naar de volgende locatie te rijden, een fabriek welke redelijke afstand van de bewoonde wereld lag. Perosneel werd vroeger door de fabriek opgehaald en weer thuis afgezet met de bus. In deze fabriek produceerde ze voedsel voor dieren. Op dit moment wordt het ook gebruikt voor bijvoederplaats voor de lokale dieren. Het was een groot complex met vele gebouwen.
De volgende stop is een locatie waar we gisteren ook al zijn geweest: een schoolgebouwtje. We kijken even voor een minuutje rond.
Na de school bezoeken we een boerderij waar erg veel landbouwvoertuigen staan in een veld. In de schuur merk je dat bepaalde gebouwen ook hier in een enorm slechte staat zijn. Daken staan vaak op instorten, en overal is het enorm vochtig.
We scheiden ons af van de rest van de groep samen met onze gids om wat huizen te bekijken in de buurt. De huizen lijken heel erg onaangetast, en het is heel bijzonder om daar een kijkje te nemen. We wijken echt af van de standaard route. We komen ook het Lenin boekje tegen waarin lessen staan hoe je het leven moet volgen.
We komen uiteindelijk weer terecht bij het cultureel centrum waar we gisteren ook zijn geweest. Ik besluit samen met Robert om ook nog even op de bovenverdieping te kijken.
Rond half 2 zijn we ergens gestopt om te eten in het zonnetje naast de Pripyatrivier.
De volgende stop is eerst een gebouw met daarachter wat schuren met bijzondere objecten.
Als we daar hebben rondgegekekn lopen we door naar een school.
Als we de school verlaten is de volgende stop bij de rivier waar een aantal boten liggen. De boten waren nog flink vervuilt (zo'n 4 μSv/h.).
De laatste stop van de dag in de zone is de uitkijktoren waarvanaf je uitzicht hebt op de Chernobyl centrale. Ook naast de toren heb je uitzicht, alleen iets minder. Onze held Robert besluit om de toren te beklimmen, echter niet helemaal. Het uitzicht is (als je niet helemaal naar boven gaat) blijkbaar niet beter dan dat je er naast staat en tussen boven door kan kijken.
We keren weer terug naar het restaurant vlak bij het hotel waar we met heel groep gaan voederen. Na het voederen keren we terug naar het hotel waar we in de avond wat bij gaan komen. Het zijn drukke vermoeiende dagen. Het weer is echt perfect, maar ook wel erg warm. In Oekraine is het niet toegestaan om met korte mouwen te lopen, hier gelukkig wel.
Morgen heben we onze laatste dag in de exclusion zone, en dan zonder grote groep. Er valt nog erg veel te zien, we zijn benieuwd :-).
