zaterdag 5 november 2016

Dag 2, Boston naar New Jersey

Dag 2 is aangebroken, een dag waarin we ons een flink stuk gaan verplaatsen. Het doel is Secaucus, een dorpje boven New Jersey City, en twintig minuten verwijderd van New York City.


Volgens de planning zouden we rond half 10 vertrekken vanuit Boston. Dankzij het verschil in tijdzones en het feit dat we de vorige avond vroeg op bed lagen, stonden we om half 5 naast onze mand. Bij het hotel is er geen ontbijt mogelijkheid , maar de dag ervoor heeft de receptioniste van het hotel aangegeven dat er een paar blokken verderop een ontbijt gelegenheid was, welke extreem belachelijk vroeg open was.  Wij stonden daar dus aan de deur terwijl zij het bordje van closed naar open draaide.

Het was een leuk typisch Amerikaans tentje, waar de kok een Amerikaanse vlag om zijn hoofd had gebonden. Kiezen beide voor een simpel ontbijt om mee te nemen voor onderweg en natuurlijk wat koffie. We lopen vervolgens weer naar de auto.


De rit kan beginnen. Een voordeel van deze vroege tijd, we zullen voor de grote ochtendspits Boston uit  zijn (als het goed is). Een groot gedeelte van de (snel)wegen van Boston ligt ondergronds, iets wat niet makkelijk was, omdat we net voordat we de tunnels inreden de verkeerde afslag pakte. Hierdoor waren we zonder gps aan een puzzel tocht begonnen. Uiteindelijk waren we na een half uur eindelijk Boston uit. Omdat we enorm vooruit lagen op de planning, besloten we om bij de Walmart net buiten Boston gelijk de dubbelzijdige tape en een koelbox te kopen.


De eerste stop die in onze planning staat, is de plaats Providence in de staat Rhode Island. We komen al redelijk vroeg(8uur) aan in het plaatsje, waardoor deze nog een beetje uitgestorven leek te zijn. We parkeren de auto aan de hoofdweg en lopen een rondje door het centrum. Als we uit zijn gelopen (en dat was eigenlijk redelijk snel) We monteren een externe camera aan de zijkant van de auto, dat zou toch weer iets andere beelden moeten opleveren als de standaard dashcam beelden.









De volgende stop is een korte tussen stop, namelijk een uitkijktorentje dat ligt in een landelijk gebied te zuiden van Providence. Eenmaal het uitkijktorentje beklommen, kwamen wij tot de conclusie dat zo’n uitkijktoren weinig zin heeft als er allemaal bomen om heen staan die groter zijn als de uitkijktoren zelf. Ach, het idee was leuk. En het uitzicht tijdens het rijden mooi, we pakken namelijk hoofdzakelijk de wat rustigere achteraf wegen.




We stappen weer in de auto om naar de volgende stop te rijden, het kust-plaatsje Narragansett. Eenmaal aangekomen, bleek dat het plaatselijk heel erg mistig was. Er zou een grote pier moeten zijn, wij hebben hem niet gezien, maar ook niet verder gezocht omdat we toch niets zouden zien. We rijden weer door naar het volgende punt.



Na twintig minuten rijden zijn we aangekomen bij een oude molen uit 1703. Na tien minuten rondkijken rijden we weer door naar de volgende stop.





De volgende stop is de Mystic bridge in het plaatsje Mystic. Aangekomen gaan we een rondje lopen, en kwamen we terecht bij een bier en wijn speciaalzaak. Hier hebben we wat lokale bieren ingeslagen om mee naar huis te nemen.



De volgende stop is New londen. Eigenlijk hadden we de planning om hier in dit plaatsje een hapje te gaan eten. Het bleek echter na wat rondopen dat deze plaats wel heel erg uitgestorven was. We stellen het eten dus even uit.






Onderweg naar de nieuwe stop, stoppen we heel even kort in het plaatsje Stanfort waar de Jerry Springer show wordt opgenomen.




Na deze korte stop besluiten we dat het voedertijd is. En rijden richting New Haven. Waar we ongeveer na een half uurtje aankomen bij Hooters. Hier bestellen we allebei een lekkere boterham.





Na het eten rijden we op enkele foto-momentjes na in een stuk door naar het hotel. Het hotel lag met de achterkant aan het water waar je een mooi uitzicht had op twee grote bruggen.





Nadat we ons hebben opgefrist. Besluiten we de planning van vandaag toch iets in te korten. Volgens de planning zouden we deze avond een bezoekje te plegen aan New Jersey City en daar een hapje te gaan eten. We zijn echter allebei zo moe dat we het houden bij eten bij Wendy’s die aan de overkant van het hotel zit. Tamara ging voor iets van kip en ik voor de Baconator, iets met veel bacon en vlees.


We liggen die avond ook al weer vroeg op bed. Morgen gaan we er weer vroeg uit, om New York City met de fiets te verkennen.

vrijdag 4 november 2016

2-November, dag 1

De koffers zijn gepakt, de complete collectie aan cameraspullen liggen ook klaar, het is dus eindelijk tijd om de auto te vullen om naar het hotel bij Schiphol te gaan! Net als de vorige keer hebben we het Ibis hotel bij Schiphol geboekt. Voor het zelfde bedrag dat je kwijt zou zijn bij het lang parkeren bij Schiphol heb je er nu een overnachting bij cadeau, wat natuurlijk ideaal is als je niet vroeg je mand uit wilt komen bij een vroege vlucht.

En als je het dan toch hebben over vroeg je mand uitkomen, de volgende ochtend zou volgens planning om kwart over 6 de wekker af lopen. Echter het probleem was dat iets anders al voor kwart over 6 af liep, dat was het signaal dat de batterij leeg was van de wekker (gsm). Maar goed ook dat iemand daar wakker van werd, anders hadden we geen vlucht gehad die ochtend.  Om 6.50 uur zaten we in de schuttlebus naar Schiphol, waar het gelukkig niet heel druk was. Na 20 min waren we al door de beveiliging heen. Nadat we ons ontbijt ergens gekocht hadden (pfffff, wat was mijn broodje ongelooflijk vet), zijn we opzoek gegaan naar een lekker zit plaatsje met stopcontact om de gsm verder op te laden, ook wel makkelijk om die werkend te hebben .


Zodra de gate open was, zijn we door security-check met inhoudelijke ondervraging  heen gegaan. Ze achten ons capabel om het vliegtuig in te stappen, jippie! Tijdens het boarden bleek de vlucht niet helemaal volgeboekt te zijn. De vlucht zelf was dus heerlijk rustig, en dankzij het uitgebreide entertainmentsysteem van Delta Airlines vloog de tijd voorbij. Uiteraard met de enorme bergen voedsel die ze ons continu geven. Als we te vaak gaan vliegen passen we over een tijdje niet eens meer in die stoelen.


Eenmaal zonder vertraging aangekomen in Boston, bleken wij een van de weinigen (zo niet de enige) vlucht te zijn die door immigrations moest. Na vijf minuten waren wij door immigrations. En nog eens 10 minuten later hadden wij de koffers, en konden we naar het Car Rental Center met de shuttlebus.



Aangekomen bij National Car Rental sluiten wij aan in de rij. Waar verder geen mensen in staan, er was alleen een persoon voor ons aan de balie. Het was dus eigenlijk helemaal geen rij. Aan de balie hebben een tol-device gevraagd voor alle tolwegen. Na dit ik (Ruud) alle benodigde krabbels had gezet, konden we naar de garage om ons voertuig voor de komende drie weken uit te zoeken.

Aangekomen in de garage werden we enthousiast ontvangen door een dame die met ons meeliep naar de opties die we hadden. Er stonden twee Ford Expeditions waarvan de normale editie en de verlengde editie, ik besloot dat we de verlengde editie nodig hadden vanwege de ruimte. De eerste stap voordat we op weg gaan naar het hotel was de dashcam monteren, iets wat tegen viel omdat de dubbelzijdige tape die we hadden meegenomen niet bleef zitten. Dat was dus een taak voor de volgende dag, dubbelzijdige tape gaan halen.



Na 20 minuutjes rijden komen aan in ons hotel in het plaatsje Winthrop. Het plaatsje heeft een mooie uitkijk over de skyline van Boston. Het hotel zag er heel netjes uit. Nadat we ons hebben opgefrist en omgekleed, bestellen we een Uber taxi om naar Boston Downtown te gaan.



Na 25 minuten kwamen we aan bij de USS Constitution museum. Het was een aardige puinhoop op de weg, het was namelijk het begin van de spits. De reden dat we hier aankwamen was omdat we deze dag gepland hadden om de Freedom trail te lopen. De Freedom trail is een route door heel Boston Down Town, met allerlei historische bezienswaardigheden. Het is een lekker zonnig dagje om aan de tour te beginnen. Een leuk detail van deze route: door de hele stad Boston loopt een rode lijn over de stoep om aan te geven wat de route is.



Het is een graad of 18 en in het zonnetje, lopen naar het tweede punt van de Freedom Trail. Een groot apparaat dat heet Bunkers Hill. De route loopt hier door een oude woonwijk welke een Europese uitstraling heeft. Smalle staatjes, kleurrijke huizen en weinig parkeerplek. Je ziet overduidelijk verschil met de zuidelijke plaatsen waar wij zijn geweest, New Orleans uitgesloten.




Om naar de volgende punten moeten we verder een oude brug met veel verkeer, veel roest en een rooster waardoor je naar beneden kan kijken en je zelf realiseert hoe hoog je eigenlijk zit.



Eenmaal aangekomen in het downtown gedeelte, vallen de grote gebouwen en de drukte vooral ons op. Voor de rust hoef je niet naar Boston te komen. Een freedom trail route die loopt door allemaal relatief nieuwe gebouwen heen, en dan moet je je voorstellen dat een klein oud gebouwtje tussen de nieuwe grote gebouwen staat. Onze route is overigens voor een groot deel in het donker gelopen. Dat heeft van de ene kant wel iets, maar van de andere kant is het wel jammer dat een aantal bezichtigingen niet toegankelijk waren.














Rond half 7 waren we aan het einde gekomen van de route, en besloten we naar een bierbrouwerij te gaan. Eenmaal aangekomen bij deze brouwer waar je ook kan eten, bleek het niet helemaal te zijn wat wij verwacht hadden, in de negative zin wel te verstaan. Besluiten we weer terug te lopen naar het centrum waar we net vandaan kwamen, en eindigen uiteindelijk bij een Italiaans restaurant. Na het eten besluiten we terug te keren naar het hotel, het was een lange dag. En morgen wordt het weer een drukke en lange dag.



Morgen rijden we naar New Jersey. Waar we een hotel hebben geboekt voor twee nachten, om vandaar uit New York city te bezoeken. Tijdens de rit naar New Jersey zullen we ook meerdere plaatsen bezoeken.