Dag 5, een dagje strand, of toch niet?

Als we Donderdag ons bed uit komen schijnt het zonnetje en is het weerbericht in Ljubljana niet slecht. We hadden bedacht om vandaag de badplaatsjes aan het strand te bezoeken. We pakken wat spullen mee en stappen in de auto richting het zuiden.

Waar we in Ljubljana een kraakheldere lucht hadden, komen er richting het zuiden al snel wat meer bewolking bij, maar bewolking is natuurlijk niet zo'n groot probleem.

Als we nog een stukje verder rijden worden we wel wat meer onzeker over het weer. De wolken worden steeds donkerder, en het lijkt enkel erger te worden naarmate we meer naar het zuiden rijden.

Als we even naar het laatste weerbericht kijken zien we dat het in het zuiden echt kansloos gaat worden deze middag. Erg jammer, en we besluiten toch maar om terug richting Ljubljana te rijden. We gaan weer riching de blauwe lucht, ook al worden we wel op de hielen gezeten door de donkere wolken.

Bij het plaatsje Vrhnika besluiten we een tussenstop te maken om een klein natuurpark te bezoeken. We rijden van de hoofdweg af, en na ca 500 meter kunnen we onze auto parkeren bij een welness center dat er best verlaten uit ziet.

Het park is niet heel groot, we beginnen aan de wandeling.

Aan het einde (je loopt in een ronde, dus op de helft) komen we uit bij een stuk rots waar water onderdoor stroomt. Heel veel water.

Naast het wandelpad zie je het water eruit lopen. En als we even verder lopen zien we vanaf de zijkant een aardige krachtige waterstroming.

Als we bij het welness centrum in de buurt komen zien we van meerdere kanten water uit de rotsen komen. Ook loopt het langs het welness centrum door een soort geul.

We lopen weer terug richting de auto. Ondertussen worden de wolkjes hier ook wat donkerder, en we besluiten richting het winkelcentrum te rijden in Ljubljana.

Aangekomen bij het winkelcentum is het weer een gigantische chaos, zucht...

We besluiten een iets andere route te lopen, en komen ook uit bij een klein overdekt gedeelte waar ze veel streekproducten verkopen. En ze hebben er kleine wijn-"winkeltjes" waar ze wijn tappen. Die plekjes, daar wemelt het van de plaatstelijke alcoholisten als we zo rondkijken. Het lijken ook een beetje de enige mensen te zijn die daar binnen rondlopen.

Uiteindelijk komen we al snel weer uit bij het grote overdekte winkelcentrum waar we gelijk wat voer gaan halen voor de lunch. Jammie, hamburgers!

Na de lunch gaan we nog even shoppen voor wat kleding, eerst binnen, dan buiten waar het inmiddels erg lekker is geworden :-).

Als we klaar zijn met shoppen rijden we weer richting het appartement waar we iets na 3'en aankomen.

Als we een tijdje rustig aan hebben gedaan in het appartement besluiten we in het centrum wat te gaan eten en drinken. Vandaag gaan we niet voor een compleet diner, maar voor wat kleinere hapjes. Als je elke middag en avond alles naar binnen gaat schrokken zien we er straks uit als een stel barbapapa's.

We nemen plaats bij een tenje waar we al eerder hebben gezeten, en welke veel lokale hapjes hebben. Jammie, we beginnen met de kaasplank.

En daarna de vleesplank.

Na een tijdje komen er drie kerels op het tafeltje naast ons zitten. En hoe groot is de kans op dit moment dat dit Nederlands zijn. Nou, niet groot. Het blijken arbeidsmigranten 😋 te zijn uit Nederland welke hier werkzaam zijn. Geen collega's, maar van die buitenlanders welke elkaar toch weer opzoeken.

Rond half 11 houden we het voor gezien, en lopen weer terug richting appartement. Het is inmiddels al een stuk rustiger geworden in de binnenstad.

En staat er morgen al iets op de planning? Jazeker, morgen gaan we richting de Alpen!

Dag 4, Tehniški muzej Slovenije en Škofja Loka

Dag 4, vandaag beginnen we de dag met een ritje naar Tehniški muzej Slovenije: het technische museum van Slovenie.

Het museum ligt een kleine 30 km van ons appartement af. Als we de garage uitrijden, rijden we in de regen richting het zuiden toe. Niet over de snelweg, we zijn touristen, dus we pakken de touristische route natuurlijk ;-).

Tehniški muzej Slovenije

Aangekomen bij het museum is de regen gestopt. Het is er rustig, er staan enkel auto's voor de deur, grote kans dat die auto's van het personeel zijn.

We kopen twee toegangskaartjes bij de ingang en beginnen aan de route van het museum. Naast ons blijken er nog 2 andere bezoekers te zijn in het hele museum; een oude stel dat net voor ons is gestart met de route.

De eerste hal (of eerder halletje) was gevuld met oudere auto's. Als we de hal uitlopen blijkt al heel erg snel dat dit museum een heeeel stuk groter is dan we hadden verwacht.

En ook bij dit museum waren de linten rijkelijk aanwezig: overal waar je normaal met je klauwtjes aankomt hangt nu vol met linten.

Het museum is onderverdeelt in heel veel verschillende onderwerpen, van metaalbewerking tot aan een LP-drukkerij. Dwars door het museum-terrein liep een riviertje met een aardige snelheid waarbij je kon zien hoe de energie van de rivier werd gebruikt.

Volgende stop: een LP-"fabriek" of iets dergelijks.

We lopen weer verder naar het volgende onderdeel wat te maken heeft met het fabriceren van stoffen en kleding. Dit zit overigens weer in een heel ander gebouw.

We komen weer buiten op een binnenplein uit en openen de volgende deur. Deze ruimte is een heel stuk kliner en gaat over metaalbewerking.

Naast deze ruimte staat er een heel groot apparaat binnen, volgens mij had deze te maken met opwekken van electriciteit ofzo, maar weet het niet zeker meer.

Dan krijgen we een heel gebouw + nog een deel van een gebouw met alleen maar hout-gerelateerde zaken.

Het is weer tijd om van onderwerp te veranderen: dieren en jagen. Ook dit was weer een enorme afdeling.

Als we deze route hebben doorlopen zijn we er nog steeds niet. Er komt nog een route door energie/water en voertuigen, heel veel voertuigen.

Net als we bijna bij het einde zijn, we hoeven eigenlijk enkel nog maar een trap naar beneden te nemen, horen we opeens een auto alarm. Ik zeg nog tegen Tamara: hahaha, dat is vast de onze. Terwijl ik dat zeg voel ik mijn telefoon trillen:

Hmmmm. Het was dus inderdaad die van ons 😱. Als ik er naartoe loop is het ding inmddels stil, en zie ik eigenlijk ook wel wat hem heeft getriggerd: onze dashcam is losgelaten van de voorruit en bungelt nu in de auto.

Terug in het appartement gelijk de dashcambeelden bekeken: en ja hoor, je ziet hem een half uur lang steeds verder losraken, en dan: ploep, los en een hoop herrie. Naast de parkeerplaatsen is een pension/hotel met een terrasje, die mensen zullen ook wel wat gedacht hebben....

Inmiddels schijnt wel het zonnetje in ieder geval. Op de parkeerplaats is het in ieder geval niet veel drukker geworden. Maar mocht je hier in de buurt zijn, dit museum is het echt dubbel en dwars waard. Neem er vooral de tijd voor, er is een hoop te zien.

We stappen in de auto en rijden naar de Lidl in het nabijgelegen dorp. Tijd om ff broodjes te halen om onderweg op te eten. We gaan nu namelijk naar het plaatsje Škofja Loka.

We gaan weer onderweg, langs de touristische route. Woohoo, lekker door de haarspeldbochtjes 😎.

Škofja Loka

Aangekomen bij Škofja Loka blijkt het een erg druk, of eerder misschien hectisch, plaatsje. Net boven het centrum heb je een grote parkeerplaats waar je je auto kwijt kunt. Deze blijkt echter al aardig vol te staan. Gelukkig hebben ze 2 plekken voor electrische auto's gereserveerd net buiten het betaald parkeren. Woohoo, wij hebben ons plekje gevonden.

We wanderelen richting het oude centrum, zo'n 5 minuutjes max van de parkeerplaats af.

Ik weet niet waar die parkeerplaats zo vol van is, maar niet van mensen die hier door het centrum lopen in ieder geval. Het zonnetje schijnt en het voelt ook erg warm aan. Tijd voor een ijsje! In dit land is het bij ijsjes altijd wel zo dat ze vragen: wil je 2 hele bolletjes of 2 halve. Tsja, wat heb ik nu aan twee halve bolletjes. Ik zit dus altijd opgescheept met zo'n gigantisch apparaat.

We besluiten om nog even een terrasje te pakken in het zonnetje. Ik bestel een ijsthee, krijg ik de vraag of ik een verse wil. Natuurlijk. Vrouwtje begint vervolgens allerlei planten op het terras kaal te plukken. Ojee, wat heb ik nu weer besteld.

Nou, viel toch niet tegen. We lopen weer op ons gemakje richting de auto.

Terug in Ljubljana in het appartement frissen we ons even op. Straks weer richting het centrum om een hapje te eten en te drinken.

We besluiten om deze avond terug te keren waar we tijdens de eerdere tour hebben afgesloten. Ze hadden er lekkere bieren, en het eten zag er ook goed uit, ook al had ik toen enkel een Argentijnse hotdog op. Aangekomen op het terras is het gezellig druk.

Ik ga voor de ribs en Tamara gaat voor een broodje met steak.

Als we uitgegeten zijn drinken we nog een aantal lokale biertjes. Rond half 10 begint het echter flink af te koelen en besluiten we richting appartement te lopen, echter niet zonder een korte tussenstop met 1 biertje bij een andere bar.

Morgen hebben we plannen om richting de kust te gaan.