zaterdag 27 juni 2015

Dag 12, Everglades en Dolphin Mall

Dag 12 breekt aan. We gaan vroeg uit bed om richting de Everglades te rijden. We kregen meerdere malen al eerder van verschillende mensen de opmerking dat we al eerder een bezoek aan de Everglades hadden gebracht, waarom dan terugkeren? De reden dat we een paar keer terugkeren is omdat we nog lang niet alles gezien hebben, ook niet na vandaag. De Everglades is een serieus groot gebied. Het is onmogelijk om dit alles in 1 dag te bekijken, ook twee volle dagen is hiervoor gewoonweg tekort.

Het is naar verwachting ongeveer een anderhalf uur rijden, en het is spits tijd, we vertrekken rond 7u en hopen rond half 9 aan te komen.

De route welke we vandaag hebben gereden door Everglades park hebben we op Youtube gezet. 




Uiteindelijk blijken we er ongeveer een uurtje over te rijden, het valt reuze mee onderweg met het verkeer. We komen aan bij het informatiecentrum waar het nog heel erg rustig is. Het personeel is zelfs nog bezig met alles in orde te maken en de enige mensen die we zien lijken iets van doen te hebben met "wildlife protection". We vermoeden dat ze daar beestjes onderzoeken :-).


De eerste stop die we zullen maken hebben we al eerder gemaakt deze vakantie, de Anhinga Trail. Vorige keer kwamen we daar heel laat aan, met als resultaat dat alle alligators al verstopt lagen in de donkere uithoeken. Dit keer zijn we een heel stuk vroeger, een hele grote kans dus dat we nu wel alligators tegen zullen komen.

We rijden het kleine stukje tussen de Everglades Information Center en de Anhinga Trail (aangegeven als Royal Palm in de Everglades), en eenmaal aangekomen kunnen we het plekje uitzoeken wat we willen. Het is heel rustig.


We lopen richting het water langs het Information Center gebouw richting de alligators. Er is verder tot op heden niemand te bekennen in het park, de auto's die er staan zijn waarschijnlijk van het personeel en een enkele bezoeker die bij het water staat. De zon is nog niet door gekomen, dus het is nog niet heel erg warm, positief voor de alligators, wat minder voor de foto's. Bewolkt weer is niet altijd ideaal.



De weg naar het water toe komen we al een aantal beesten tegen, waaronder een rode vogel (geen idee wat het merk/type is) en een hele hoop sprinkhanen.



Er zijn zoveel sprinkhanen dat je goed op moet letten waar je je volgende stap gaat zetten. Voor je het weet heb je zo'n beestje onder je schoen hangen.


Eenmaal bij het water aangekomen zien we al snel de eerste alligator. Een groot voordeel als het bewolkt is en het is nog koel/vroeg. Het nadeel? Je kunt niet goed in het water kijken omdat de wolken weerspiegelen, je ziet dus niet heel goed wat er allemaal onderwater gebeurd.


Een stukje verder lopen levert nog meer alligators op. Er staat ook iemand te vissen in de ochtend, het aas uitgooien levert de aandacht van de alligators op, iets wat wij  leuk vinden maar de visser een stuk minder. Hij gaat al snel van visplaats wisselen als de alligators op hem afkomen.





We besluiten ons niet te lang op te houden bij deze trail, we hadden hem tenslotte al gezien en we willen nog veel meer bekijken in de Everglades. Onderweg naar de uitgang merken we nog een dode alligator op, tsja, die beestjes leven daar natuurlijk ook in de natuur, dus dood gaan ze ook wel eens. Vorig jaar hebben we hetzelfde gezien bij Shark Valley. In het winkeltjes bij de Information Center krijgen we te horen dat de alligator gisteren het loodje heeft gelegd, blijkbaar was het niet onverwacht en was hij/zij ziek of gewond.



De volgende stop is de Pa-hay-okee Trail, waar je ook een mooi uitzicht zal moeten krijgen op de Everglades. We komen aangereden bij een compleet leeg parkeer terrein.


We stappen uit de auto en merken op dit moment op dat we aangevallen worden door een klein aantal "vliegen". Op dit moment hebben we het idee dat het gewoon "vliegjes" zijn en gaan de wandeling beginnen.


We wandelen eerst door een vrij dicht pad, we lopen dus redelijk snel. Dit is een echt muggen paradijs. We komen als snel op een meer open pad waar allerlei verschillende planten en bomen zichtbaar zijn. De zon is nog steeds niet doorgekomen, het is dus nog steeds aangenaam "koel" met een graad of 28 :-).




We komen na een korte wandeling uit bij de "uitkijk" lokatie met een schitterend uitzicht op een eindeloze vlakte.

Naast het eindeloze uitzicht zijn er zo veer verschillende dingen te bekijken in zo'n klein gebied. Het is groen en toch lijkt het allemaal zo droog.











Terug bij de auto worden we wederom aangevallen door een aantal "vliegjes". Ze zijn vrij hardnekkig en moet ze zowat dood meppen wil je er vanaf komen. Het is een ware plaag! Muggen verwacht je wel in de Everglades, ook al hebben wij er deze vakantie en vorige vakantie eigenlijk geen last van gehad, maar dit lijkt nog een slag erger. Als je de auto inkwam zonder beesten mee te nemen (dak dicht uiteraard) dan wemelde het van die beestjes bij de auto.

Om je een indruk te geven een filmpje wat er gebeurde bij de volgende stop, waar we uiteraard niet uitgestapt zijn... (wellicht moet je de kwaliteit van het filmpje op 1080 zetten om de vliegen goed te zien).


Dit zijn de schuldige, vanaf dit moment vijand #1 (op #2 staat de mug). Vergis je niet, het blijft niet bij die drie op 1 spiegel, de andere spiegel huisvestte ook een aantal van die rot-beesten en de rest van de auto dus ook. Uitstappen was not an option.


Om alvast vooruit te lopen op het type vlieg, wij wisten het namelijk niet in de Everglades, we hebben het opgezocht toen we terug kwamen in het appartement. Het is de "Deer fly". Niet zomaar een vlieg, maar een rotbeest dat aardig kan bijten (juist, vliegen bijten in plaats van steken). Het is een soort daas dat uit is op bloed en vooral wordt aangetrokken door de kleur blauw. Het zal jullie niet verbazen als je de eerdere foto's zag dat Tamara die beestjes lokte met haar blauwe broek. Echter was mijn complete t-shirt zo blauw als het maar kan zijn. We waren zeg maar twee van die deer-fly magnets. Er was op dat moment maar 1 oplossing:

Hoe dan ook, die vliegen waren uitgerekend op de dag dat wat daar waren een werkelijke plaag. Overal waar we een tussenstop maakte zaten ze te wachten op ons, met hele groepen vlogen ze rond de auto. We zijn eigenlijk bij elke tussenstop door moeten rijden, en uiteindelijk aangekomen in Flamingo Park, het einde van het zuiden van de Everglades met uitzicht op de zee. We hadden in Flamingo Park wel wat activiteiten verwacht, maar het was stil, heel erg stil. Er stonden wel wat auto's, maar dat waren allemaal pickups met trailers, vissers dus. We parkeren ons paard helemaal vooraan bij het water, er is plek zat.


We hebben even rondgelopen en een bezoekje gebracht aan het Visitors center (waar ik werd aangevallen door een aantal muggen).



Het visitor center ziet er een beetje oud, vies en vervallen uit. We lopen nog even een rondje, maar zijn eigenlijk al vrij snel uitgekeken. Het uitzicht op zee was wel mooi, maar het was helaas niet helemaal helder die dag.



We stappen weer in onze auto en rijden weer richting de uitgang van de Everglades, iets vroeger dan verwacht, maar aangevallen worden door vervelende bijtgrage vliegen is ook niet alles natuurlijk. Als we terugrijden krijgen we al snel wat druppels over ons heen, dat is lang geleden! Het is echter nog lang geen regenbui te noemen.

Als we de Everglades verlaten besluiten we nog even te stoppen bij een verlaten faciliteit net buiten de Everglades. Waarschijnlijk heeft hier een restaurant met "wat erbij" gezeten, wat precies weten we echter niet. Dat het verlaten is staat vast. De boel staat wel op slot, dus foto's worden netjes buiten de hekken genomen. Vergeet ook niet dat mensen hier in Florida wel het recht hebben om hun eigendommen te verdedigen, het kan dus gevaarlijk zijn om die grens te overschrijden :-). Nu is het ook zo dat dit soort verlaten lokaties een hoop spinnen en slangen kan aantrekken, of het aantrekkelijk is om naar binnen te gaan met onvoldoende kennis van die dieren is zoiezo maar de vraag. Het wordt overigens steeds donkerder, dus elk moment kan er een aardige tropische bui de wolken uit komen.







Ik word inmiddels aangevallen door wat muggen en voel de eerste druppeltjes. Ik loop weer richting ons paard waar Tamara zit te wachten op mij :-).

Als we weg rijden begint het vrij snel redelijk fors te regenen,

Als we de bocht omdraaien komen we opeens bij een "Correctional Institution" uit, een gevangenis dus! Dit is niet de bekende gevangenis uit de documentaire Miami mega jail van Louis Theroux, alhans, deze heeft niet de hoofdrol in de documentaire. Deze komt wel naar voren als een betere gevangenis. De gevangenis uit de documentaire staat vlakbij Miami Downtown, een oud vervallen gebouw waar je langs komt als je op de Highway 836 rijdt. Mocht je de documentaire nog niet hebben gezien, het is echt een aanrader!




Hier een eerder opgenomen frame met de andere gevangenis waar je absoluut niet in terecht wilt komen, deze wordt uitvoerig in de documentaire behandeld.


We nemen geen tijd om uit te stappen, het druppelt aardig door buiten, we besluiten de middag te vullen met een middagje shoppen in de Dolphin Mall. We geven ons paard nog even wat drinken en gaan richting noorden.


Even ter herinnering, literprijs is omgerekend 67 euro cent. Laat dat paard maar brullen!

Onderweg krijgen we nog een flinke bui, maar zijn redelijk snel bij de Dolphin mall aangekomen waar het redelijk druk is. We parkeren onze auto en gaan naar binnen, waar het droog is :-). Het is tijd om te lunchen, we hebben inmiddels redelijke honger. We zoeken dus eerst even een restaurantje op. We gaan uiteindelijk zitten bij Charcoals Latin Grill welke bij de hoofd ingang van de Dolphin mall te vinden is..


Tamara gaat voor "Lomo Saltado" en kies voor "The big hunter". Het was lekker, behalve dat mijn frietjes een beetje bleek waren (en zo ook proefde).


Na de lunch gaan we de mall in. Het is er druk, maar niet al te druk. In deze mall waren we vorig jaar ook al geweest, en de Dolphin mall is veel anders dan de mall welke we deze vakantie eerder al bezocht hebben. Je komt hier meer "low budget" winkels tegen dan in de andere mall.








En de wel bekende vreet-hoeken. Wij kunnen er maar niet aan wennen...

En hebben we nog wat gekocht? We gaan niet met helemaal lege handen naar huis, we nemen wat t-shirts en een horloge voor Tamara mee :-).

Wat later in de middag vertrekken we weer richting ons appartement, het is al met al een lange dag geweest, dus het is nog even tijd om uit te rusten.

Rond half 8 gaan we in de avond op pad, het is weer tijd om wat te eten. We belanden uiteindelijk bij Dal Toro, een Italiaans restaurant  op Lincoln Ave. Tamara gaat voor een flink stuk vlees en ik kies voor de pizza.



Nadat we uit zijn gegeten pakken we nog wat te drinken op het terras bij het appartement om de hoek. Tamara kiest voor een cocktail met teveel ingrediƫnten om op te noemen en ik pak een lekkere beugelfles met Grolsch.

Morgen gaan we naar de Supercon in Miami Beach wat bij ons op de hoek plaats vindt, we hebben vandaag al meerdere figuren op straat zien lopen. We zijn dus heel benieuwd :-).