Dag 17 en verder: Regensburg

In deze blogpost zal ik de laatste dagen weergeven, het bevat het verslag van rijden naar Regensburg in Duitsland, een hele dag Regensburg en de rit naar Nederland.

Dag 17, dinsdag

Deze dag hebben we gebruikt om op ons gemak al onze spullen in te pakken, en voor zover mogelijk alles al in de auto te proppen. Deze avond eten we voor het gemak bij de bierbrouwerij om de hoek bij het appartement.

Dag 18, woensdag

Vandaag vertrekken we van Ljubljana naar Regensburg in Duitsland. Het ligt niet helemaal mooi in de router richting huis, maar we hadden deze reservering nog staan van onze oorspronkelijke roadtrip richting Slowakije/Hongarije. 

We hebben in de planning staan om rond 9u te vertekken vanuit Ljubljana naar Regensburg in Duitsland. De auto voorspelde dat we 2 korte tussenstoppen moeten maken om een beetje bij te laden. De weersverwachtingen om te rijden zijn vandaag erg goed, zo rond de 25 graden.

In Slovenië is het wederom erg rustig onderweg richting Oostenrijkse grens.

Bij de grens in Oostenrijk is er een hele snelle grens-check, we mogen door :-). 

Ook in Oostenrijk hebben we in het geheel geen last van druk verkeer, af en toe wel werkzaamheden, maar ook dat lijkt reuze mee te vallen mbt vertraging. 

Nabij Flachau moeten we volgens de auto 15 minuutjes laden bij de Tesla Supercharger. 

Aan ruimte geen gebrek, aan toiletgelegenheden iets meer. Dit plaatsje lijkt erg uitgestorven, en voor een toiletbezoek bij het hotel kom je voor een gesloten deur. Met een beetje zoeken zult het alsnog om iets te vinden. Na een klein kwartiertje rijden we weer verder richting de Duitse grens. 

Nabij Salzburg net voor de Duitse grens stuurt de navigatie ons van de snelweg af.. Hmmmm, vreemd. Een blik op de route geeft eigenlijk al vrij snel aan waarom: richting Regensburg (en dat is nog best wel een eindje) is geen directe snelweg, het is allemaal binnendoor wegen. Nou, dat gaat een lange rit worden. 

Bij de Duitse grens krijgen we overigens wederom een korte grens-check.

In Duitsland is de route best mooi, maar als je een paar honderd km moet rijden gaat het wel vervelen als je ook regelmatig achter vrachtwagens komt.

In Duitsland maken we nog een korte tussenstop van 5 minuten om te laden nabij Erharting, ditmaal bij een kleine Supercharger met maar 4 laadpunten.

Vanaf hier is het nog zo'n 120km naar het hotel, en het ziet er naar uit dat we ook nog een stukje snelweg krijgen. Het is inmiddels half 2, en we hopen iets na 3 uur aan te komen.

Woohooo Autobah!

Nou, heel leuk die autobahn. Waar we eerst met zo'n 20% accu zouden aankomen bij het hotel blijkt het na een tijdje stampen op de autobahn gezakt te zijn naar 5% aankomst. Hmmmm, we willen eigenlijk niet meer stoppen om te laden onderweg, dan toch maar wat rustiger aan doen. 

Om iets na 3en komen we aan bij ons hotel :-).

We hadden dit hotel voornamelijk gekozen vanwege de Tesla destination-chargers in de parkeergarage, hiermee kunnen we leeg aankomen en straks weer vol vertrekken :-).

De regels in Duitsland mbt COVID19 zijn een stuk strikter dan in Slovenië. In het hotel mag je enkel met een mondkap rondlopen, deze dien je vooraf bij binnenkomst al op te doen. We gooien onze spullen in onze hotelkamer en besluiten gelijk een kijkje te nemen in het centrum van Regensburg, een plaatsje met een hoop geschiedenis.

Wij zitten in het noorden van Regensburg, net boven de Donau. Er loopt een grote brug (met een historie die terug gaat naar de 13e eeuw) over het water richting het oude centrum. In een noorden blijkt echter al een hele hoop leven te zijn nabij de brug, en ook in het gras nabij het water.

De brug zelf is ook druk in gebruik bij de mensen, aan het einde kom je echt door een soort poort het oude centrum binnen.

Aangekomen in het oude centrum merk je wel dat deze plaats normaal echt toeristisch is. Veel toeristen-winkeltjes, waarvan er veel nu echt uitgestorven zijn. En aan ons verdienen ze ook niets, want wij hebben heeeeel erg weinig met dat soort winkeltjes.

Het is inmiddels wat later op de middag, en het begint tijd te worden om een plekje te zoeken om een hapje te eten en wat te drinken. Het is tegen de 30 graden, dus een koud biertje gaat er wel in. We nemen plaats bij een restaurantje dat ook eigen bier brouwt. 

Na enkele biertjes kiezen we ook ons eten uit.

Als we het eten en de biertjes op hebben besluiten we nog even een biertje te pakken bij de brug aan de noordkant. Daar heb je de Spital brouwerij zitten met een eigen terras.

We besluiten weer redelijk op tijd terug te keren richting het hotel. Morgen gaan we Regensburg verder verkennen. Hopen dat er wat museums open zijn, want er lijkt nog heeeeel erg veel dicht te zijn hier. 

Dag 18, Donderdag

Om 9u15 staan we, en dat is vrij uitzonderlijk voor ons, bij het hotel-ontbijt. Niet dat zo vroeg uitzonderlijk is, maar normaal nemen we eigenlijk nooit ontbijt in het hotel, gewoonweg omdat het vaak echt belachelijke bedragen zijn voor wat je krijgt. Nu was het gewoon gemakzucht :-).

Procedure voordat je met het ontbijt mag beginnen:

1) houd 1,5 meter afstand tot andere

2) desinfecteer je handen

3) doe handschoentjes aan

4) uiteraard dien je een mondkapje op te hebben (of sjaal). 

Al deze dingen mag je wel afdoen als je weer op je tafeltje zit.

 

Na het ontbijt gaan we het centrum weer in van Regenburg. Het is weer een zomerse dag :-).

Onze eerste bezoek is aan het Regensburg history museum. Een erg groot museum met een hoop verdiepingen en een kerk. Het blijkt, net zoals de rest bij onze vakantie, erg rustig. Wij zijn de enige naast het personeel dat hier rond lijkt te lopen. Helaas continue met mondkapje, wat erg warm is als je zo meer dan een uur in een warm museum moet rondlopen.

De stad blijkt echt een overweldigende geschiedenis te hebben, en er is een hele hoop te bewonderen in dit museum. Echter wel erg jammer dat alles enkel in het Duits staat vermeldt, en dat is niet echt de taal welke mij heel goed ligt om ff snel te lezen.

Er is echt een hoop te bewonderen uit de Romeinse tijd, de middeleeuwen, maar ook uit bijvoorbeeld de bronstijd.

Waar we vaak toch veel dezelfde dingen tegenkomen bij verschillende musea, komen we hier toch wel wat nieuwe dingen tegen welke we nooit eerder hebben gezien. Zoals een masker welke vroeger gebruikt werd bij theater voorstellingen (en nu nog gebruikt wordt als icoon). 

Net als op heel veel plekken maakt ook hier religie voor een groot deel uit van de geschiedenis. Een onderdeel van het museum is een kerk, met bijbehorende spullen

En dan hebben we ook nog de kerk zelf waar je een kijkje in kan nemen. Deze werd op het moment gerestaureerd aan de binnenkant.

Als we de kerk hebben gehad gaan we andere verdiepingen bekijken. Ook hier is erg veel te zien van diverse verschillende onderwerpen.

Als we uit het museum komen doen we als eerste heeeeeel snel het mondkapje af. Pfffff, das echt warm. We lopen een rondje door het centrum, en gaan kijken of het museum bij de oude brug open is. Tot nu zie ik allemaal tegenstrijdige dingen voorbij komen. Eenmaal aangekomen blijkt het inderdaad voor 90% gesloten. Helaas, we gaan kijken wat er nog verder is, maar het lijkt erop dat de rest van de musea allemaal gesloten zijn. We gaan nog wel een poging wagen bij een klein museum in het centrum: het golf museum.

 

Volgens Google maps: gesloten
Volgens eigen website: euhhh, al heel lang niet bijgewerkt

Volgens eigen Facebook pagina: bijwerken, wat is dat?
Als je voor de deur staat: open

Tsja, als je zoiets hebt, hou het dan ook gewoon goed bij. Hoe dan ook, het is open, en we kunnen binnen kijken. Als we binnenstappen moeten we via een heeeel klein smal strapje naar de kelder, daar aangekomen hebben ze nog een redelijke ruimte ingericht met echt bijzondere items waarvan sommige ook echt heeeel oud zijn.

Ze hebben echt een gigantische collectie aan zeer oude golfballen.

Het is een erg leuk museum om te zien als je een beetje interesse hebt in golf.

Het is geen heel groot museum, dus we staan ook weer redelijk snel weer buiten. We besluiten om op een terrasje nog even een lekker biertje te drinken. 

Wat overigens hier ook regels zijn: je moet bij elk bezoek van een horeca-bedrijf je gegevens achterlaten: naam + telefoonummer/email. Het eerste wat je dan ook in je handen krijgt bij zo'n bezoek is een papiertje. 

We besluiten na het biertje weer richting brug te lopen om bij de Spitsel brouwerij een hapje te eten, ze hebben naast de brouwerij een gigantisch terras met uitzicht op het water. Als we de brug oplopen zien we in de verte donkere wolken voorbij trekken. Als het goed is gaan ze niet over Regensburg, maar erlangs.

Aangekomen op het terras is het er nog rustig, we nemen plaats, doen ons mondkapje af en bestellen eerst ff een lekker biertje :-).

Dan gaan we het eten uitzoeken, hmmmmm, ze hebben varkenspoot! Jammie! Tamara gaat voor de Schnitzel.

En dit keer zijn we ook voor een nagerecht gegaan :-). Ik heb het overigens niet opgekregen.

We gaan weer redelijk op tijd terug naar het hotel, morgen is de dag dat we weer richting huis vertrekken. 

Dag 18, Vrijdag, terug naar Nederland

Nou, vandaag is het dus tijd om weer richting Nederland te vertrekken. Na het ontbijt stappen we rond half 9 de auto in welke in de parkeergarage is opgeladen, en we vertrekken met onze (inmiddels echt gruwelijk vuile) auto naar Nederland. Het raam is inmiddels echt een compleet kerkhof van verschillende insecten.

Volgens de planning komen we rond 17u thuis, en moeten we 3 keer stoppen om te laden. Onze eerste laadstop gaan we echter eerder inplannen vanwege een toiletbezoek.

Voor de rest kunnen we heerlijk doorstampen, en hebben we naast af en toe werkzaamheden geen enkele vertraging.

Ondertussen krijg ik onderweg -pliep- een berichtje binnen van de lease-maatschappij: er is een bekeuring binnen uit het buitenland. Aha, dat zal de heenweg zijn geweest. En inderdaad, de eerste boete van de heenweg. Hup, weer 40 euro armer.

Bij de volgende laadstop komen we steeds dichter bij Nederland, en komen we ook steeds meer Nederlanders tegen. We hebben hier in totaal 20 minuten laadtijd nodig.

We besluiten een lekkere boterham te halen bij de Burger-king. Pfff, dame achter de balie met mondkapje+spatscherm is heeeel lastig te verstaan en spreekt zo goed als geen Engels (wat geen uitzondering is in Duitsland). Eindelijk snap ze dat ik een whopper wil en kip-nuggets (hoe kun je dat in hemelsnaam verkeerd verstaan), en de volgende stap: mijn gegevens registeren. Nou, mijn naam + telefoonnummer + postcode. Na 5 minuten proberen heb ik het ingetypt op mijn telefoon zodat ze het over kon schrijven. En zelfs dat deed ze verkeerd. Zucht.. Hoe dan ook, ik had mijn Whopper en Tamara haar kipnuggets, dus we konden eten. Nadat de Whopper naar binnen was geschrokt konden we gelijk vertrekken.

Hoe meer we bij Nederland komen hoe drukker het wordt. Bij Duisburg loopt het helemaal vast, en is het vooral file-rijden.

Net voor de Nederlandse pakken we onze laatste laadstop in Moers voor een kwartiertje laden. 

Al met al komen we rond half 6 thuis aan waar we de auto gelijk aan de laadpaal zetten. Een half uurtje vertraging over de hele rit, dat valt gelukkig mee. En net op tijd voordat er een gigantische bui naar beneden komt hebben we de spullen net allemaal binnen staan. 

Al met al hebben we dit jaar een erg bijzondere vakantie gehad ivm de COVID19, maar hebben we nog een hoop leuke dingen gezien en meegemaakt. En de road-trip naar Slowakije en Hongarije? Die staat voor volgend jaar in de planning.