Dag 17, The Kampong garden en Coconut Grove

Dag 17 wordt een rustige dag. We hebben in de ochtend (laat in de ochtend om precies te zijn) de planning om naar een bijzondere tuin te gaan: "The Kampong garden".

Rond 11 uur komen we aan bij The Kampong. Vooraf had ik al nagekeken of ze open waren, en het was niet helemaal duidelijk of je vooraf nog moest reserveren of niet. Gebeld, en door een bandje heen gekomen waaruit mij duidelijk werd dat reserveren toch niet nodig was. Daar stonden we voor een hek met een intercom waarop stond dat reserveren noodzakelijk was :-).

Ik nogmaals naar het informatienummer bellen en uiteindelijk iemand aan de telefoon gekregen. Het was geen enkel probleem, wij konden naar binnen komen. Jippie! :-)

Op het terrein is niet veel parkeerplaats, ik schat dat er plek is voor 5 auto's. Het is dus geen hele drukke toeristische attractie. We worden aan het eind van de smalle weg opgewacht door een dame van het complex die aangeeft waar ik onze auto kan parkeren (deze past ook helaas niet op elk klein plekje). Eenmaal geparkeerd krijgen we uitleg over het ontstaan van de bijzondere tuin en de oorspronkelijke eigenaar. De kosten bedragen 15 dollar per persoon, en we zijn na de uitleg vrij om rond te lopen door de tuin.

De tuin is redelijk groot, en ligt gedeeltelijk aan de voorkant van het huis (hier staan de meeste collectie planten) en aan de achterkant van het huis. Aan de achterkant van het huis had de laatste eigenaar ook nog een zwembad en tennisbaan aan laten leggen. De tuin is mooi groen en wordt goed onderhouden.

Achterin de tuin ligt ook nog een oude dok voor een boot, en natuurlijk komen we soms een beestje tegen. 

De achterkant van de tuin ligt aan de Biscayne Bay. Je hebt hier een geweldig uitzicht op de skyline van Miami en Key Biscayne. We zien ook nog een zeppelin voorbij komen :-). De vrouw welke uitleg gaf vertelde dat er de laatste weken regelmatig zeekoeien te zien waren, deze hebben wij helaas vandaag niet kunnen spotten.

Waar de achterkant duidelijk is ingericht als mooie "achtertuin", is de voorkant echt een grote tuin met een collectie van allerlei planten en bomen, het lijkt soms net een regenwoud. Mocht het nog niet opgevallen zijn, het is voornamelijk georiënteerd op oosterse plantjes. 

Na zo'n anderhalf uur zijn we de tuin helemaal doorgelopen en besluiten we wat te gaan lunchen in Coconut Grove, een bekende wijk in het zuiden van Miami waar ook deze tuin te vinden was. Hier heb je ook de Cocowalk, een winkelcentrum(pje). 

Uiteindelijk belanden wij op een terras bij Greenstreet Cafe, hier bestelt Tamara een salade met geitenkaas en ik ga voor een lamburger, een hamburger welke ook is voorzien van geitenkaas. 

Na de lunch gaan we weer met de auto naar ons appartement waar we ff rustig aan doen voor een paar uurtjes. In de avond gaan we niet ver weg, we gaan om de hoek van het appartement wat eten bij 27 Restaurant. Tamara gaat voor een gerecht met zo'n lieve eend en ik ga voor een kip-gerecht.

Na het eten gaan we bij de buren The Broken Shaker (welke eigenlijk gewoon het pand en tuin delen) nog wat drinken. De sfeer is gezellig en de aankleding van de tuin geweldig. 

Rond 10 uur houden we het voor gezien en gaan weer terug naar ons appartement. Morgen gaan we naar de (halve) finale van Nascar bij Homestead speedway. We zijn heel benieuwd hoe dat gaat zijn. 

Dag 16, de Keys

Dag 16, de dag waarop wij weer een bezoek brengen aan de Keys. De dag begint weer vroeg, en we hebben geen wekker nodig om wakker te worden. Eenmaal wakker schijnt buiten het zonnetje en na het ontbijt gaan we kijken hoe laat we terecht kunnen bij een tour welke we kunnen maken bij de Keys. In de ochtend willen we nog even langs een grote tuin rijden in het zuiden van Miami.

Na een paar keer op-en-neer mailen besluit ik de organisator van de tour toch maar even te bellen, we kunnen rond half 1 terecht om te beginnen aan de tour. Als ik ga kijken hoe lang we onderweg zijn besluiten we de tuin weg te strepen in de ochtend, we rijden rechtstreeks naar de Keys en bezoeken daar vooraf nog even een klein natuurpark voordat we aan de tocht beginnen. We hebben de tour in Key Largo, het is dus gelukkig geen enorm pokken-eind rijden naar Key West.

Aan het begin van de trip staan we soms nog even in de file (het is ook nog spits-tijd), maar al snel kunnen we gewoon lekker doorrijden. We rijden er een dik anderhalf uur op voordat we aankomen bij het park.

Let niet op de motorkap, daar heeft een grote vogel zich op uitgeleefd. Aangekomen bij het park zijn er enkele parkeerplekken om te parkeren. Meer is ook niet nodig, het blijkt niet echt een heel erg populair park te zijn. De entree is $2,50 per persoon welke je in een envelop moet stoppen en in een bus moet doen. De naam van het park is overigens "Key Largo Hammock Botanical State Park".  We hebben een klein uur de tijd om hier rond te kijken, nadien moeten we door naar onze tour.

Het park valt enigszins tegen, ze zijn op veel plekken bezig met restauratie (of iets dergelijks) en er valt eigenlijk weinig te zien. In ieder geval: we zien geen leuke diertjes. Je hebt een keuze tussen een halve tour (1 mile) of een hele tour (2.1 mile), wij hebben gekozen voor de halve.

Als we de ronde gelopen hebben stappen we weer in de auto. Het is ongeveer 10 minuten rijden naar de boot waarmee we de tour gaan maken. De tour maken we via Capain Sterling, en het is een tour door een deel van de zuidelijke Everglades. Jawel, weer die Everglades. Het is nu het zoutwater gedeelte waarbij een groot gedeelte door een Mangrove gevaren wordt. Ook krijgen we nog zeekoeien te zien als we geluk hebben :-).

We zijn nog iets te vroeg, dus hebben tijd om nog even wat lekkers te drinken bij het restaurant wat naast de boot ligt. De boot ziet er overigens een beetje armoedig uit, maar wat bovenverwachting comfortabel. Je kunt de stoelen zetten zoals je wilt, en de boot is buitengewoon stil als we door de mangrove cruisen.

Als de kapitein en gids is gearriveerd stappen we met in totaal 6 man in de boot en beginnen aan de tocht. De eerste stop is in een kanaal waar duidelijk fossielen te zien waren (helaas is het op de foto wat minder duidelijk). De ondergrond van Miami en de Keys zijn grotendeels deze rotsen. Heel erg bijzonder om zo te zien. Er liggen overigens ook leuke huisjes aan het kanaal.

De volgende stop is best een stukje varen, we gaan richting de mangrove. Eenmaal aangekomen is het schitterend om te zien. De kapitein legt uit hoe alles precies werkt en is duidelijk goed op de hoogte van de diertjes en plantjes.

Vanuit de mangrove gaan we richting kleine kanaaltjes, op zoek naar zeekoeien (manatees). Onderweg zien we al een zeekoe in de verte op het open water, ook krijgt de boot gezelschap van een dolfijn. Helaas heb ik de dolfijn niet op de foto gekregen :-(, de zeekoe-snuit kun je niet op een normale manier zien op de onderstaande foto, maar het gaat om het idee. Er staat feitelijk een zeekoe op de foto.

Aangekomen bij de kleinere kanalen is het even zoeken naar meer zeekoeien. Bij de kanalen staan heel veel huisjes in een slechte staat. Logisch blijkt, want dit deel van de Key Largo zal het niet overleven bij een grote orkaan omdat de ondergrond kunstmatig is en slecht is aangelegd. Een flinke orkaan zal dit gedeelte wegvagen van de kaart. We zien al vrij snel een rug opduiken van een zeekoe, deze blijft echter op flinke afstand van de boot.

Na een tijdje varen is het raak, we komen een hele familie tegen (inclusief baby zeekoe). Ze zijn vers water aan het drinken uit een tuinslang welke bij het water ligt.

Onderwater heb ik ook nog proberen te filmen, het resultaat was een beetje teleurstellend, maar er is wel zeekoe te zien. Ook een moeder met kind-zeekoe.

Als we de zeekoeien hebben gezien varen we nog even langs een dolfijn-trainingscentrum en weer terug naar de haven. Het waait flink die dag, dat merken we vooral als we over een gedeelte open water moeten varen.

Klaar met de geweldige tour is het inmiddels al 3 uur geweest. We besluiten maar gelijk te lunchen bij het restaurant dat naar het haventje ligt. Tamara gaat voor een salade met vis, ik ga voor een broodje met vis.

Als we naar een uurtje uitgezeten zijn gaan we weer richting Miami Beach waar we midden in de spits terecht komen. Fijn.... Rond 6 uur zijn we weer terug in het appartement waar we nog even rustig gaan zitten van de toch wel vermoeiende dag.

In de avond gaan we wat eten op Lincoln Rd bij een Italiaan, Tamara gaat voor een stuk kalf en ik kies voor de spaghetti met gehaktballetjes.

We sluiten de avond af met een terrasje. Morgen hebben we een rustige dag ingepland, wellicht dat we nog even naar de tuin gaan kijken wat er vanmorgen nog niet van gekomen is, maar niets staat vast.