zondag 20 juni 2021

Dag 14, Bardejov en Словакия бокс парковка

Deze vrijdag hebben we een leuke route in de planning staan, en route die er wel voor zal zorgen dat we een aantal uur in de auto zullen verblijven vandaag.

De route gaat van Košice naar de Slowaaks-Poolse grens waar in de 2e wereldoorlog een veldslag heeft plaatsgevonden tussen de Russen en de Slowaken. De veldslag had de naam Battle of the Dukla Pass, en was een waar slagveld geworden met bizar veel doden. Als we deze locatie hebben bezocht rijden we door naar het plaatsje Bardejov. 

 Na ons ontbijt stappen we in de auto en gaan we op weg richting het noorden. Het eerste stuk tot aan Prešov is een mooie goed begaanbare snelweg, wat we in het noorden kunnen verwachten is nog even de vraag. De auto geeft aan dat we een dik anderhalf uur gaan doen over zo'n 100km, dat klinkt niet heel snel :-).

De weg vanaf Prešov blijkt inderdaad geen snelweg te zijn, en ze zijn er op diverse plekken aan het werk. Iets wat overigens ook echt nodig is. Het zorgt er echter wel voor dat we regelmatig echt minutenlang stilstaan.

We zijn er ook snel achter dat deze weg een belangrijke route is voor vrachtverkeer. De helft van alle voertuigen is denk ik wel een vrachtauto. Dit maakt het er niet sneller op. 

Het is verder wel een leuke route, en vrij relax. Af en toe door kleine dorpjes enzo, best leuk, en je ziet meer dan op een snelweg. Als we aankomen bij de grens moeten we net voor de grensovergang een klein weggetje inschieten. Een stukje verderop kunnen we onze auto parkeren op een parkeerterrein. Op deze parkeerplaats staan we precies tussen de uitkijktoren en een herkenkringslocatie in.


We lopen eerst naar de uitzichttoren. Hopen dat hij open is, en dat ze een lift hebben :-). Na 350 meter bergop (of heuvel, in ieder geval een steile heuvel) komt de uitzichttoren in beeld.

We kopen binnen bij de kassa 2 kaartjes waar we in totaal 2 euro voor moeten betalen. Nou, een financiële drempel zal het niet zo snel zijn om dit ding te bezoeken. Op de begaande grond hebben ze een klein museum ingericht. Er staat ook een oud vliegtuig.






En dan het belangrijke moment.... Ja, ze hebben een lift! :-) Deze was gelukkig ook nog recent vernieuwd, bovenin konden we de oude restanten van de vorige lift uit 1974 nog zien zitten. Brrrrrrr.


Boven aangekomen met de lift kom je eerst in een dichte ruimte met ramen. Het was er heeeeeel erg warm, en de ramen waren op sommige plekken al erg verweerd. Er hingen ook een aantal informatieborden.


Er was ook een trap naar boven, en met deze trap kon je ook 1 verdieping naar beneden toe waardoor je in de buitenlucht terecht kwam. Dat was een stuk beter :-).

Kijk, hier sta ik foto's te maken :-). Veilig een stukje van de reling af. Ik ben geen vogel, dus heb een hekel aan hoogte.

Het uitzicht is echt geweldig, het weer helpt er op dit moment ook absoluut aan mee. Zonnig en 34 graden. 


Ook al zei de kerel bij de kassa dat je met de trap naar beneden moest: wij pakken de lift. Het trappenhuis is namelijk voorzien van best wel wat glas. En daar zit ik niet op te wachten. Als we weer beneden zijn lopen we richting het monument waar ook graven te vinden zijn. Via een bospad kunnen we mooi een stukje afsnijden (scheelt toch weer 100 meter volgens het bordje).

Aangekomen bij het monument maakt zoiets toch altijd wel echt serieus veel indruk. Hier heeft echt een horror-verhaal afgespeeld in werkelijkheid. 




We stappen weer in de auto om richting het volgende plaatsje te rijden. Echter dat doen we niet zonder een aantal tussenstops. In heel deze omgeving hebben ze diverse objecten uit de oorlog naast wegen geplaatst als herinnering van de gebeurtenis. We gaan niet alle objecten af, dat kost teveel tijd, maar willen er wel enkele meepakken. De eerste: een vliegtuig.

Om er te komen moeten we er wat voor over hebben, de kleine weggetjes zijn niet altijd helemaal gemaakt voor mijn auto. 

Maar uiteindelijk komen we er wel :-).

De volgende stop is een verzameling aan bunkers. Hiervoor moeten we eerst van het huidige weggetje naar een ander weggetje. zucht. Het lijkt wel redelijk begaanbaar, we gaan er voor. Ik moet een aantal keer steken, het is een haakse bocht bij ons smalle weggetje, maar we hobbelen mooi naar beneden. 


Aangekomen bij een bordje van "bunker" gooien we de auto langs de kant van de weg en lopen een veld/bos in.



Na 5 minuutjes lopen hebben we de bunkers al in beeld. Het zijn niet meer de oorspronkelijke bunkers, ze zijn opnieuw gebouwd of gerenoveerd. Je krijgt in ieder geval wel duidelijk een beeld hoe het er hier uitgezien heeft. Die bunkers gaan overigens niet helemaal onder de grond, het zijn meer kleine schuilhokken.



We lopen weer terug naar de auto, en starten de rit naar Bardejov. Het is zo'n 50km van het bunkers.  Onderweg merken we meer van de verschillende taalzones in Slowakije.

Het zijn veelal erg mooie wegen om over te rijden. Erg rustig ook, het zijn dan ook geen echte doorgaande wegen, je zit hier in een aardige uithoek van het land.

Aangekomen in Bardejov parkeren we de auto op een parkeerterrein naast het centrum. 


En binnen 10 minuten lopen staan we op een schitterend centrumplein. 


We hadden het wel wat drukker verwacht, maar het centrum is redelijk uitgestorven. Ook erg weinig terrasjes. We lopen een rondje door het (kleine) historische centrum.

Uiteindelijk pakken we een terrasje bij een restaurant aan de rand van het historische centrum. We pakken een dagmenu, iets wat je hier heel veel ziet. Voor een paar euro heb je genoeg voer voor de rest van de dag :-). Dit maal waren we 4,50 kwijt voor soep + gerecht. Tamara gaat voor de tonijn-salade, ik voor gebakken kaas. De soep? Dat is zuurkoolsoep, nog best lekker ook. Het personeel spreekt overigens geen woord Engels, en de kaart mag je zelf vertalen met Google translate.



Na het eten lopen we weer terug richting de auto. Het is nog steeds erg warm, en het lijkt er niet op dat we hier nog heel veel willen ondernemen.

Aangekomen bij het hotel hebben we vandaag in totaal zo'n 242 km afgelegd. Tijd om nog even te relaxen in de hotelkamer.

In de avond gaan we weer in het drukke centrum een hapje eten. Na een leuk tentje gevonden te hebben ga ik voor een broodje met varken en kies Tamara voor kip. 


Als we in de avond op het terras bij het hotel nog een biertje drinken, krijgen we ook nog bezoek van een zoemend beest. Brrrrrrr. Foto is genomen met mijn telefoon (de camera lag al in de kamer), dus de foto is niet heel top. Maar het is goed te zien dat dit echt een flink zoem/steek beest is. Het leek er even op dat dat beest de fontein van het hotel leeg probeerde te drinken.


Morgen gaan we weer met de auto op pad richting het oost/zuiden van Slowakije. De grens van Oostenrijk en Polen hebben we nu gehad, het is nu tijd om de grens van Hongarije en Oekraïne op te zoeken :-).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten