Dag 7, Plantation bezoeken en inpakken

Dag 7, onze laatste hele dag. Morgen vertrekken we weer naar Nederland. We hebben nog 1 ding op onze to-do lijst staan deze vakantie, het bezoeken van een plantation.

Vroeger was deze regio bekend vanwege de vele slaven die aan het werk gezet werden op de rijstvelden of rietsuiker velden, vandaag hebben we Evergreen plantation uitgezocht om te bezoeken. Rond kwart voor 9 uur stappen we in de auto, en naar verwachting is het zo'n uurtje rijden naar de plantation. Het lijkt altijd om de hoek als je op de kaart kijkt :-).

Aangekomen bij de Evergreen plantation hebben we een tegenvaller:

Er hangt een groot slot op de toegangspoort! Ojee, wat nu.... Hopen dat er nog iets in de omgeving staat wat we kunnen bezoeken, we zitten aardig in de middle of nowhere.... Gelukkig, volgens Google zit er een halve kilometer verderop nog een plantage, de "Whitney Plantation". Met goede recenties op internet zetten we koers naar deze plantation. Het blijkt heel rustig te zijn, blijkbaar gaan mensen hier op zondag er niet echt snel op uit om een plantation te bezoeken. De foto hieronder geeft een goed beeld van de hoeveelheid bezoekers op het moment dat wij aankomen. Het personeel komt ook met de auto ;-).

We melden ons bij de balie en rekenen $48 af voor de tour. We moeten tot 10u wachten voordat de tour start, dat is nog 10 minuutjes :-). In het gebouw kunnen we ondertussen al wat informatie lezen en objecten bekijken welke betrekking hebben op de slavernij.

Als we beginnen bestaat de groep uit zo'n 10 tot 15 man. We beginnen de rondleiding met een korte introductiefilm in een kerkje dat ze hier hebben opgebouwd. Het kerkje is de 1e (of 1 van de eerste) kerk die op is gebouwd nadat de slaven "iets meer vrijheid" hebben gekregen. Hij stond dus oorspronkelijk niet op deze plantage maar op een andere locatie. Zo is het overigens met de meeste objecten welke te zien zijn op deze plantage. Het was een redelijk grote plantage met naar schatting zo'n 200 slaven, maar de huisjes waar de slaven in hebben gewoond zijn in de 70e jaren afgebroken, deze hebben ze vervangen met andere huisjes van andere plantages welke de realiteit moeten benaderen.

In het kerkje stonden beelden welke gekoppeld waren aan daadwerkelijke slaven. Bij het begin kreeg iedereen een toegangskaart welke ook gekoppeld was aan 1 zo'n beeld.

De toegangspasjes

De tweede stop de we maken was bij een herdenkingsmuur met slaven welke gewerkt hebben in deze plantage. De muur is overigens beide kanten gevuld met namen en data.

Na een korte uitleg gaan we naar de volgende stop, dit is een memorial van alle slaven uit een register van de staat Louisiana. Het zijn voornamelijk enkel voornamen welke staan afgebeeld.

Het weer was overigens voortreffelijk. Tamara staat hier lekker in het zonnetje foto's te maken :-)

Ze hebben blijkbaar toch iets met memorials, de volgende stop is er weer 1tje. Het is de "The Field of Angels". Een herdenkings plaats om kinderen te herdenken welke zijn overleden. Op de plantation was ongeveer elk jaar 1 dode.

De volgende stop zijn de huizen van de slaven. Zoals eerder aangegeven zijn de oorspronkelijke huizen in de jaren 70 gesloopt, en hebben ze gelijksoortige huizen van andere plantages geplukt om hier te plaatsen. Een aantal komen van een plantage welke naast deze plantage lag. De huisjes waren goed voor 10 personen. De grote "schalen" die je ziet voor de huizen werden gebruikt voor het process van suikerriet. 

Van de huisjes lopen we naar een schuur waar de ijzer-smit aan het werk was. Dit was een meest gewilde en "gerespecteerde" baan voor slaaf. Je had kunde en was daardoor natuurlijk ook een stuk meer waard. En nog een leuk weetje over deze schuur: deze is gebruikt voor opnames van de film "Django unchained", mocht je deze film nog niet gezien hebben, deze is echt de moeite waard om te kijken! Overigens zijn meer plaatsen in deze plantation gebruikt voor de film.

Tussen de smit-schuur en de huisjes hadden ze ook een oud cellenblok staan. Deze werd gebruikt om op bijvoorbeeld slavenmarkten de slaven vast te zetten. Met zo'n 4 man per "hok" konden ze hier soms dagenlang in opgesloten zitten.

En tussendoor ga ik zelf ook nog een keer op de foto, dat gebeurt niet vaak ;-)

De volgende stop ligt naast de ijzer-smit. Een keuken, apart van het landhuis ivm brandgevaar.  Het is de oudste bekende buitenkeuken van de staat Louisiana en gerenoveerd rond het jaar 2000. 

Van de keuken gaan we naar het eindpunt van de rondleiding, het landhuis. Voor het landhuis een mooie tuin met bomen, aan de achterkant een grote vlakte met gras.

Binnen in het landhuis is het interieur samengesteld met spullen uit dezelfde tijd van de slavernij.

Ik had iets meer verwacht van het interieur, maar desondanks was het mooi om te zien.  Om kwart voor 12 staan we buiten bij het landhuis, de rondleiding is afgelopen en we lopen weer richting de auto. Het is tijd om terug te gaan naar New Orleans, tijd om te lunchen!

Als we wegrijden bij de plantation moeten we een heel stuk over het buitengebied rijden, hier krijg je hier en dan een trailerpark en ook een vervallen gebouw te zien.

Een mile verder komen we langs een kerk uit 1770. We komen op een druk tijdstip aan, we stoppen even om een foto te maken. Naast de kerk ligt een begraafplaats met een aparte stijl graven.

We stappen weer in de auto om verder te rijden. Tijdens de rit komen we langs een gevangenis met een opmerkelijk bord.

Aangekomen in New Orleans besluiten we om te gaan eten bij Vine & Dine in Algiers Point vlak bij het hotel. Aangekomen blijkt deze echter gesloten te zijn :-(. Het zit niet echt mee vandaag. We besluiten makkelijk te doen en door te rijden naar Hooters, welke een kwartiertje van ons hotel zit. 

We gaan lekker buiten op het terras zitten. Tamara gaat voor een Fish & Chips, ik ga voor een lekkere hamburger. Het smaakt hier eigenlijk altijd wel goed :-). 

Klaar met eten gaan we terug naar het hotel, lekker ff ons gemak houden vanmiddag op de kamer. 

In de avond gaan we naar McClure's Barbecue, een restaurantje in Garden District aan Magazine Rd.

Aangekomen bij het restaurant ziet het eruit als een klein knus restaurantje. Ze hebben vanalles op de menukaart staan, dus wij kiezen ook vanalles. Het is heerlijk rustig, dus we worden gelijk geholpen en kunnen gaan zitten waar we willen. We gaan voor de “All meats & all sides”, eigenlijk dus alles wat ze hebben op 1 plaat voor twee personen. En het blijkt een aardig grote plaat te zijn!

Voor elk type vlees hebben ze een andere saus op tafel staan. Jammie!

Het eten was heerlijk! Als we klaar zijn met eten stappen we in de auto en rijden we terug naar het hotel. Vanavond de koffers inpakken, en morgen vroeg moeten we weer terug richting huis :-(.