We komen iets te vroeg aan, maar gelukkig is dat geen probleem. We kiezen bij de schietbaan het arsenaal waar we mee willen schieten. We kiezen niet voor veel pistolen (daar hebben we al best vaak mee geschoten), en gaan voor het rifle package. Ook al had ik wel graag de Desert Eagle willen proberen, helaas, deze bleek kapot op het moment van ons bezoek :-(. Tamara zal de wat zwaardere jongens overslaan, maar wel meeschieten met de lichtere wapens (bijvoorbeeld de welkbekende Kalashnikov).
We gaan met twee instructeurs de baan in en gaan afwisseld targets schieten. De wapens worden klaar gelegd door de instructeur (niet alle wapens staan op onderstaande foto's).
En als we helemaal klaar zijn gaan we ze stuk voor stuk af. Tussendoor bekijken we de resultaten op de targets (de twee linker targets zijn van mij, Tamara heeft de rechter). Je merkt wel dat ze in Florida en Louisiana een heel stuk vrijer zijn, vandaag mocht je bijvoorbeeld echt niet zomaar zelfstandig gaan schieten en je eigen wapens herladen oid. Je mocht de trekker overhalen, thats it. Verwacht overigens ook geen goedkoop uitje, dit schieten kostte ons ongeveer 150 euro, ook al is de prijs wel afhankelijk van de wapens welke je wilt proberen.
Na een uurtje schieten rekenen we af en gaan door naar de volgende stop, badplaats Jūrmala. Het zal ongeveer een half uurtje rijden zijn vanaf de schietbaan.
Aangekomen is het even zoeken naar een parkeerplaats, dat is hier vaker een drama. Het is vaak heel erg slecht aangegeven waar je parkeerterreinen kunt vinden. Uiteindelijk kunnen we heb net naast de winkelstraat Jomas Iela parkeren. Zoals je kunt zien is het niet heel erg druk :-).
We lopen de winkelstraat in waar nog niet veel open is. Maar we komen dan ook best vroeg aan (half 12).
Er staan oude en nieuwe gebouwen (ook in stijl) door elkaar in de gehele straat. Maar ook vervallen gebouwen waarvan je je afvraagt hoe het komt dat er nog geen nieuwe onderneming is gevestigd op zo'n locatie.
We zijn in een badplaats bij de Baltische zee, dus een bezoekje aan de zee mag ook niet ontbreken. Een vijf tot tien minuutjes lopen vanaf de hoofdstraat loop je het strand op, onderweg komen we nog een vogel tegen met evenveel ringen als dat het dier poten heeft.
Je kunt op het strand zien dat ze hier een "weg" hebben aangelegd voor rolstoelen, zodat deze ook over het strand kunnen racen. Ook zie je veel kleed"hokjes" midden op het strand.
De temperatuur is inmiddels een stuk aangenamer, en het is droog. We lopen vanaf het strand weer terug naar de hoofdstraat om een restaurantje te zoeken. Eenmaal gevonden is het tijd voor voer! Tamara gaat voor pasta met zee-beesten, ik ga voor noodles met stukken koe.
Eenmaal klaar met de lunch lopen we op ons gemak terug naar de auto. Het is ongeveer een half uurtje rijden naar Riga.
Aangekomen bij het appartement is het tijd om ff niets te doen (okay, het blog bijwerken dan ;-)). In de avonduren lopen we weer richting centrum om een leuk restaurantje uit te zoeken. We komen terecht bij Folkklubs ALA pagrabs.
Dit restaurant hadden we eerder al op het oog, echter was het toen vol. Nu komen we net optijd aan en weten een tafeltje voor 2 te bemachtigen. Echt net optijd blijkt als we eenmaal zitten, want voordat we het wisten stond er een hele wachtrij bij de entree. Het restaurant is in een kelder en heeft lokaal voer en een wat uitgebreidere bierkaart (ook al was lang niet al het bier op voorraad). Het was er overigens erg donker binnen, maar de sfeer was erg goed.
Dit keer besluiten we niet om enkel voor het hoofdgerecht te gaan, maar ook voor een voorgerecht. We beginnen met een biersalade voor Tamara en ribs gegaard in bier voor mij.
Voor het hoofdgerecht kiest Tamara de gehaktballen, ik kies voor een kip-gerecht.
We hebben uiteindelijk afgesloten met een biertje, om uiteindelijk na een korte wandeling door het centrum weer richting appartement te lopen. Maar niet voordat we nog een laatste tussenstop maken bij een heeeeel klein cafeetje in dezelfde straat als ons appartement. Een beetje vaag tentje waar voornamelijk wat lokale mensen komen, maar dat heeft dan ook wel weer iets. We zijn er overigens al een keer eerder geweest om in de ochtend koffie te drinken.
Voor de oplettende kijken welke zich nu afvraagd "zitten ze nu in een nazi cafe?"... Dan heb je inderdaad goed gezien dat er een mok met een swastika staat afgebeeld, maar deze regio heeft dan ook een flinke historie van verschillende socialisten welke de boel hebben proberen te verzieken. Als je beter kijkt dan is het beter verklaarbaar :-). Het is geen verheerlijking (die mensen zul je hier niet snel vinden), het is meer het historisch besef dat nog bij deze mensen aanwezig is.
Na een drietal biertjes besluiten we een paar deuren verderop ons appartement op te zoeken. Morgen is onze laatste hele dag in Riga en zullen we een laatste poging wagen om een aantal musea te bezoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten