Dag 5, van Babruysk via Gomel naar Khoiniki

Vandaag rijden we van ons hotel in Babruysk naar Gomel waar we in de avond opgehaald gaan worden voor de Exclusion zone in het zuiden van Belarus. Iedereen is aardig moe, maar we willen nog wel even voor het gemak gebruik maken van het hotelontbijt, dus we staan vroeg op naar het "restaurant" van het hotel te gaan, het ontbijt is namelijk maar tot 9 uur.


Als we plaatsnemen treffen we dezelfde enthousiaste schildpad aan als de avond ervoor. Pffff, nou, fijn. Het ontbijt had ie eigenlijk ook wel mogen houden, het was niet echt lekker op zijn zachts gezegd. We kregen een bak pap (leek wel een soort rijstenpap wat genuked was in een magnetron) en een stuk "soort van" pannekoek met "iets" erin met een roze kleur. Nou, ik heb het opzij geschoven na een hap van elk ding. En de koffie? Aanmaakkoffie.... Schuif.....

De rest besluit nog even naar de kamer te gaan om nog wat uit te rusten, ik besluit om naar een koffie/gebak tentje te gaan aan de overkant van de straat. Aangekomen bestel ik een lekkere koffie en ga het blog bijwerken op de laptop.

Iets na 10en loop ik weer richting het hotel, ik kreeg een seintje dat de rest klaar was voor vertrek. Als we alle spullen hebben ingepakt en in de auto hebben gegooid rijden we naar het volgende plaatsje. Het is zo'n kleine 2 uur rijden, en we besluiten (omdat we zo laat zijn vertrokken) om geen tussenstop te maken. De wegen zijn vooral aan het begin erg goed. Ook al moet je altijd met bepaalde zaken rekening houden: tractoren, voetgangers etc.

Aangekomen in Gomel blijkt het een best mooie stad. We parkeren de auto (gratis) echt middenin het centrum naast het centrale park voor een overheidsgebouw. Achteraf blijkt dit gebouw van de KGB te zijn. (de KGB bestaat nog steeds in Wit Rusland).

We zoeken eerst een tentje om te eten, het is tenslotte inmiddels alweer voedertijd. We komen uit bij een restaurantje dat helemaal in de Sovjet Style is ingericht. Gelukkig zijn de wachttijden niet als in de Sovjet Unie waarbij je heel erg lang in de rij mag staan voor een stukje brood.

Ik en Vivian gaan voor de "homemade" worsten, Robert voor de Kip Kiev en Tamara voor een salade.

Als we klaar zijn met eten gaan we de hoek om naar een militair museum, een tip van onze gids waar we de tour in de Exclusion zone hebben geboekt. Aangekomen bij het museum kopen we 4 kaartjes waar we in totaal zo'n 5,60 Belarus Roebel voor kwijt zijn. Das wel heel goedkoop (1 Roebel = 0,42 Euro).

We beginnen aan de tour in het museum. Het is erg rustig en kunnen overal ongestoord doorlopen met een enkeling welke we sporadisch tegenkomen. Veel zaken zijn vergelijkbaar met eerder bezochte musea.

Buiten het museum hebben ze nog een hele collectie staan met vliegtuig, helikopters, een trein en uiteraard tanks.

Als we het museum verlaten lopen we richting het water waar nog niet lang geleden (nemen we aan, het ziet er allemaal vrij nieuw uit) een mooie kade is gemaakt.

Uiteindelijk nemen we daar ook plaats bij een tentje (waar er niet veel van zijn) om een drankje te doen.

Als het biertje naar binnen is geworpen lopen we door naar een kerk en het presidential palace in het park, genomineerd voor het UNESCO erfgoed.

Na deze bezichtiging gaan we even langs een supermarkt voor wat makkelijke hapjes in de avond, vanuit de supermarkt lopen we door naar een pizzatentje voor een makkelijke hap voordat we opgehaald worden.

Rond 8 uur komt Peter (onze gids) ons ophalen bij de parkeerplaats in het centrum. We moeten dan nog even langs de bank om onze Euro's om te wisselen voor hem en nadien onze huurauto plaatsen in een beveiligde stalling. Om een lang verhaal kort te maken: rond kwart voor 12 komen we bij ons hotel aan in Khoyniki, op zo'n 10km van de Exclusion Zone. We drinken nog een biertje voordat we naar bed gaan. Het was een erg, heel erg lange dag.