Als we terug komen kunnen we onze spullen pakken en staat er een leuk busje voor ons te wachten voor het hotel. Het is tijd om te vertrekken naar de Exclusion Zone, het vervolg op ons bezoek aan de Oekraïense kant van Chernobyl in 2016. Uiteraard is onze groep ook voorzien van een Geiger teller zodat het mogelijk is om de straling te meten.
In het busje rijden we naar de eerste checkpoint welke op zo'n 10km van het hotel ligt. De checkpoint is beduidend anders opgesteld dan bij Oekraïne. Je mag hier foto's nemen, en je hebt veel vrijheid. En de overheidsmensen zijn niet zo nors :-). Ambtenaren? Ja, die gaan altijd mee, dat was is Oekraïne ook het geval.
Onderweg komen we er al snel achter dat niet alle wegen verhard zijn, maar dat is natuurlijk ook wel te verwachten in een gebied dat al meer dan 30 jaar afgesloten is van de buitenwereld. We krijgen te horen dat we vandaag een nieuwe route gaan uitproberen, een route waar nog nooit toeristen zijn geweest. Dit is nu mogelijk doordat wij 3 dagen op tour gaan in het gebied, iets wat ook nog niet eerder is voorgekomen. Het is uberhaupt helemaal niet druk met bezoekers op dit moment, in de complete zone (en die is heeeeeel groot) zijn 2 groepen actief, waarvan wij er 1 van zijn.
In de zone staan genoeg memorials, en ondanks dat het een verlaten gebied is worden deze wel bijgehouden.
Wij verbazen ons over de hoeveelheid bosbranden er plaatsvinden in dit gebied. Het ene gebied naar het andere gebied, het duurt nooit lang voordat je weer afgebrand stuk tegenkomt. En die branden hebben ook dorpen opgeslokt. Branden zijn erg gevaarlijk in dit gebied, een brand kan ervoor zorgen dat radioactief materiaal welke in de bossen liggen verspreidt wordt door de rookwolken.
We komen bij een 2e checkpoint (je hebt 2-levels in de zone). Ook hier is het wederom geen enkel probleem om foto's te maken.
We gaan weer verder het gebied in.
Voordat we naar zo'n afgebrand verlaten dorp gaan bezoeken we eerst een locatie waar ambtenaren een post hebben. Hier staat een amfibie voertuig welke brandweerlieden over het water kan transporteren. Ook hebben ze enkele boten liggen.
De volgende stop is een afgebrand stuk dorp. Een dorpje waar (als ik het mij goed herinner) 32 gezinnen hebben gewoond voor de evacuatie in 1986. Nu bijna volledig in as opgegaan door de bosbranden.
Op 1 huis na, die we uitgebreid kunnen bekijken.
We rijden weer verder en stuiten al snel op een volgende afgebrande huis. Hier heeft ooit "iets" gestaan met volgens mij een asbestdak. En een boot.
We rijden weer verder en komen op een wat groter gebied met verschillende gebouwen. In dit gebied zijn wij de eerste toeristen. Onder de gebouwen zit een overheidsgebouw, een staalfabriek en nog een gebouw waar ik niet exact de functie van weet maar wat er wel opvallend uitziet. We staan ervan te kijken hoe ongelooflijk veel hier is te zien. Onaangeraakt, niet door massa's bezocht zoals in Chernobyl/Pripyat, dit komt nog heel erg puur over. Erg bijzonder. Zo ook bijzonder dat we soms worden aangevallen door een heel volk mieren als je je voet op een verkeerd plek zet. Wij zijn overigens niet de enige met een camera. Dmitri, de man van de overheid, heeft ook een camera bij zich om dingen vast te leggen. Zo ook noteert hij continue geigerteller-waarden en andere aantekeningen. Een hele enthousiaste man waarbij je ziet dat hij zijn werk erg leuk vindt.
Aan de overkant van de straat hebben we nog een hoop meer staan. Alleen al op deze locatie kun je al een hele dag verblijven :-). En vergeet niet, het is 1 groot natuurgebied, overal kom je dus ook uitwerpselen tegen van herten, elanden, bizons, wolven en nog veel meer.
De volgende stop is een school waar we rond gaan kijken. Het valt op dat de staat van de gebouwen inmiddels erg slecht is. Bij de ingang hangt het hout helemaal door. Achter de school hebben ze een aantal motoren staan met zijspannen.
Een volgend huis is in een nog slechtere staat. In de open haart ligt een krant met de datum 1986, het jaar van het ongeluk.
We bezoeken in deze stop gelijk nog een aantal andere locaties. We krijgen erg veel vrijheid om alles te bekijken.
Als we uit dit dorpje wegrijden is de volgende stop een cultureel centrum en een politiebureau, maar niet voordat we ook even een korte tussenstop maken bij wat spullen welke naast de kant van de weg liggen.,
En naast dit alles ligt er ook een groot schoolgebouw. Een gebouw in erg slechte staat, bij veel lokalen waren de muren gewoon ingestort. Oppassen waar we de voetjes plaatsen, want de vloer was op sommige plekken niet echt in topconditie.
Denk maar niet dat we gaan lunchen, dat zit er vandaag niet in. We gaan gewoon door en komen aan bij een soort van garage. Buiten deze garage staan er nog wat voertuigen. Het dak van de garage was overigens al letterlijk half ingestort. Een steunbalk leunde op een balk welke daar niet voor was ontworpen. Dit gebied is overigens onderdeel van onze "experimentele" route, we hebben vandaag een ambtenaar bij die kijkt of dit gebied geschikt is voor in de route op te nemen. Dit is namelijk de meest vervuilde regio. De straling ligt hier ongeveer op 4 μSv/h, gelijk aan de locatie voor de centrale in 2016 voordat de sarcofaag was geplaatst. Om een vergelijking te maken, in een vliegtuig ligt deze straling tussen de 2.0 en de 2.5 μSv/h. Dichter bij de grens van Oekraïne mag je niet komen, dit wordt duidelijk aangegeven.
De volgende stop is (denk ik) een politiebureau. We zijn de eerste die deze plek bezoeken, en zien opeens een grote plaat ondersteboven op de grond liggen. We draaien hem om en het blijkt een plaat te zijn met foto's van ambtenaren in hele goede staat.
Naast het politiebureau zijn er op deze locatie nog een hoop andere gebouwen te zien. We lopen ze stuk voor stuk af. Uiteindelijk komen we wederom uit bij een schoolgebouw.
Het is inmiddels weer tijd voor de terugweg naar het checkpoint. Onderweg komen we nog een Eland tegen (en andere beestjes welke niet op de foto staan).
We stoppen als laatste stop in de zone vandaag bij de brandweer. Daar hebben ze nog een paar leuke apparaten staan :-).
Voordat we nu bij ons hotel aankomen gaan we eerst even eten bij het restaurant welke vlak bij het hotel ligt.
Na het eten gaan we terug naar het hotel om even rust te nemen. Om 19u gaan we nog even een kijkje nemen bij een "ruïne" van een gebouw. Het is ongeveer een halfuurtje rijden.
Bij het gebouw aangekomen blijkt het echt in een hele slechte staat. We lopen even rond voor wat foto's.
Als we klaar zijn met de foto's rijden we nog even langs de supermarkt voor wat water en extra eten te halen voor morgen. Morgen gaan we weer om 8u ontbijten om aan de tocht te beginnen.
Aangekomen bij het hotel gaan we nog een paar biertjes drinken, en ik het blog bijwerken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten