Tjechie, daar gaat deze vakantie naartoe :-).
Met een 5-tal tussenstoppen en een relaxe planning. We rijden dit keer ook met de eigen auto, dus niet afhankelijk van het vliegveld en bijbehorende huurauto.
We vertrekken zondag rond 6 uur uit Etten-Leur richting Liberec, een plaats in het midden van het noorden van Tjechie.
Onderweg ging het erg vlot, een stuk sneller dan verwacht. Het was heel erg rustig. Dat in combinatie met de autohahn is een ideale situatie.
We hadden gehoopt ergens tegen 16u aan te komen in Liberec, maar uiteindelijk kwamen we rond 13u45 voorrijden bij de poort. En dan hebben we nog zelfs 2 rustige tussenstops gehad om te tanken.
Aangekomen in het hotel (eigenlijk apart-hotel, we hebben een kamer met keuken erbij) ziet er erg netjes uit. Parkeerplek voor de buitendeur, en ze hebben zelfs een eco-park. Daar kunnen later nog wel even een kijkje nemen.
Maar wat wordt de planning nu eigenlijk voor de komende dagen?
We beginnen in Liberec en eindigen in Pilsen. De tussentops zijn: Hradec Kralove, Brno en Český Krumlov. Onderweg hebben we uiteraard nog verschillende stops ingepland.
We zijn blij dat we zo vroeg zijn aangekomen, we leggen onze spullen in de kamer en lopen naar het centrum van Liberec. Bij aankomst is het 31 graden, dus ideaal weer om als start een halve liter bier naar binnen te werken om af te koelen. Er is wat later op de dag regen verwacht, dus we kunnen er nog even gebruik van maken.
Aangekomen in het centrum nemen we plaats op een terrasje op het centrum-plein en verorberen een pilske (ik weet het, geen Tjechisch bier, ik ga mijzelf schamen). Als we eenmaal zitten gaat een al vrij snel wat regenen, niet heel hard, maar wel hard genoeg dat we blij zijn om onder een grote parasol te zitten.
Na een tweetal biertjes gaan we weer terug naar het hotel, kunnen we gelijk nog wat spullen uitpakken en onszelf opfrissen. We lopen gelijk (in de druppels) het Eko-park binnen bij aankomst, maar kunnen helaas de loop-eenden en geiten niet vinden. Jammer, maar de druppels nodigen niet uit om goed te zoeken. En die trap bij het begin... pfffffff
Rond 6 uur lopen we weer richting centrum, tijd om wat te eten. Het is inmiddels weer droog, en weten een leuk plekje te bemachtigen op een klein terrasje in een winkelstraat. Tamara gaat voor een stuk vlees, ik voor de pasta.
Nadat we het eten hebben verorberd en het de biertjes (ditmaal wel een lokaal pils) op hebben besluiten we weer terug te gaan naar het hotel om daar nog even te zitten.
Morgen wordt er wederom wat regen voorspelt in de ochtend en in het begin van de middag. We passen daarop de planning iets aan door in dit plaatsje te blijven. Ik heb nog een aantal andere leuke lokaties in de buurt, maar dan moet het wel droog zijn. We hopen die dinsdag te kunnen bekijken.
Dag 2
Nou, dag twee breekt aan met een inventarisatie van bezichtigingen deze dag. Veel valt af. Het plaatsje heeft niet veel musea, en diegene die er zijn zijn dicht. Nou, dat gaat dus over. De regen valt erg mee, dus we besluiten op pad te gaan naar een uitzicht op een berg naast het plaatsje. Dat punt heet Ještěd, en is ongeveer 20 minuutjes rijden vanaf het hotel.Als we steeds verder de berg oprijden hebben we ook steeds meer het idee dat we echt de verkeerde tijd het punt bezoeken. Hoe verder we naar boven rijden hoe mistiger het wordt.
Aangekomen op de top keren we direct weer om, we gaan nu niet veel zien.
Het volgende punt waar we nu naartoe gaan rijden is een verlaten vliegveld (Letiště Hradčany), op zo'n 45 minuten rijden. Het is een vliegveld gebouwd in de WWII voor de luftwaffe. In 1968 heeft het Sovjet leger controle genomen over het vliegveld. Na de val van de Sovjet Unie is het verlaten en erg vervallen. Op dit moment wordt het nog wel eens gebruikt voor evenementen (kleine vliegtuigjes) of paintball.
Aangekomen op plaats van bestemming merken we op dat alle hoofdwegen voorzien zijn van een bord. Aaaj, dat wordt even zoeken naar een weg waar je wel langs naar binnen mag.
Een stukje verderop vinden we in het bos een rustig weggetje waar we onze auto kunnen parkeren en via het bos naar de landingsbaan kunnen lopen. Het is inmiddels gestopt met regenen.
In het bos naast het vliegveld staan veel verlaten gebouwen, daar ligt onze focus op dit moment niet op. De gebouwen zijn volledig gestript, en dat hebben we inmiddels wel genoeg gezien.
Bij het uitkomen van het bos treffen we de eerste hangars aan. Ze zijn helaas niet toegangkelijk.
We lopen door richting de landingsbaan. Hier zien we een aantal bordjes dat je die niet zomaar mag betreden. Op zicht niet zo'n probleem, echter zien we aan de overkant van het vliegveld ook een politieauto staan met een woef. Het is heel erg ver weg, maar met een zoom zien we het duidelijk.
Aangezien het nogal discutabel is of je hier uberhaubt wel mag zijn, kiezen we er vooralsnog voor om ons even terughoudend op te stellen en niet direct open en bloot richting landingsbaan te lopen. We hebben geen zin in problemen natuurlijk.
Ze rijden gelukkig alweer snel weg, een mooi moment voor ons om langs de zijkant naar het begin van de baan te lopen.
Aan de overkant van de laningsbaan staan nog meer hangars. We lopen er niet naartoe, ze zien er verder aardig afgesloten uit, en het is een pokke-eind lopen.
We rijden nu weer terug richting Liberec, en kijken gelijk of de wolken al zijn weggetrokken aan de bovenkant van de berg. Op locatie blijkt dat zeer zeker nog niet het geval, dus rijden we direct weer verder naar het hotel toe waar we de auto dumpen om richting het centrum van Liberec te lopen.
We parkeren onszelf op een terrasje om onszelf te voorzien van voer en drank.
Na de lunch kerel we weer terug naar het hotel, om nadien weer terug te keren voor het diner :-). Voor het diner moeten we wel wat langer lopen, ik had een bierbrouwer/restaurant uitgezocht aan de andere kant van de stad.
Als we alles hebben verorberd lopen we weer terug richting het hotel. Morgen hebben we een nieuwe poging in de planning staan voor het uitzicht, en een ritje naar natuurgebied Labské pískovce, waar we wat leuke rotsjes gaan bekijken :-).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten