Dag 2, Berlijn en Sachsenhausen

Vandaag gaan we een bezoek brengen aan concentratiekamp Sachsenhausen, welke op een klein uurtje rijden ligt van het centrum van Berlijn. Gisteren lagen we redelijk vroeg in onze mand, dus vandaag waren we ook redelijk vroeg uit bed gekomen, en rond 9u vertrekken we richting Sachsenhausen.

 Berlijn is geen fijne stad om in te rijden, het is er redelijk chaotisch op sommige punten, en de verkeerslichten waren in de uitverkoop. Om de 100 meter kun je weer stilstaan voor een rood verkeerslicht. Maar ach, we hebben de tijd, en rond 10u staan we bij Sachsenhausen op de parkeerplaats.

Het is er niet druk, er staan wat touringcars met schoolkinderen, maar verder is het gewoon erg rustig. We lopen naar het informatiecentrum, en kunnen (en mogen) zonder betalen doorlopen.

Vanuit het informatiecentrum is het een kleine kilometer lopen naar de ingang van het kamp zelf.

 De "tour" (je kunt vrij rondlopen) begint net voor de ingang bij een "huisje" van een commandant (of iets in die trant). Binnen zijn veel foto's en documenten te zien.

We lopen naar het hek van de ingang toe waar een bepaalde kreet erg berucht is.

Eenmaal de poort door komen we uit op een gigantisch groot terrein, hier stonden vroeger heel veel barakken welke nu gemarkeerd zijn met bakken met steentjes. Enkele gebouwen hebben ze herbouwd. We lopen naar de eerste barakken toe die we in de verte zien liggen. 

Aan de zijkant van het pad staat prikkeldraad.

Als we bij de barakken aankomen zie we ook nog een gebouw in de hoek staan, we besluiten om daar eerst even een kijkje te nemen.

Eenmaal binnen blijkt het een mortuarium. Het pand is verder overigens helemaal leeg gehaald, het enige wat er aan herinnerd zijn de 2 "tafels" in de onderzoeksruimte. 

In de kelder hadden ze opslagruimtes gecreëerd. 

 We lopen door naar 2 grote barakken welke ze hebben "herbouwd". Daarbij moet ik wel opmerken dat de bovenkant is herbouwd, er ligt ook nog een kelder onder welke bewaard is gebleven. 

Binnen in de barakken is erg veel informatie tentoon gesteld. Iets teveel eigenlijk waardoor het lastig is om de echte interessante  zaken ertussenuit te pikken. 

Er waren een hoop bijzondere zaken te vinden. Van rassen-identificatie tot aan experimenten op mensen. Je kunt hier met gemak uren rondlopen om informatie op te nemen. 

We lopen naar de volgende barakken door. 

Het de linker barak is op zich niet heel veel te zien, daar hebben ze een grote zaal in gemaakt waar mensen bij elkaar kunnen komen. En er ligt wat post.

De andere barak daarentegen is heel anders ingericht. Daar liggen weer een hoop objecten.     

Bij dat gebouw ligt ook een kelder met muurtekeningen.

Volgende stop net buiten de "muren" van het complex is het Sovjet museum, ook hier is weer bijzonder veel tentoongesteld. 

Naast het museum liggen enkele barakken. Hier hadden we wel iets meer mee kunnen doen. Bij 2 gebouwen kon je naar binnen, daar waren enkel wat stalen platen te zien met wat teksten en een display met een VHS video. Alle andere gebouwen waren afgesloten.

Het is nu een stukje lopen vanaf deze barakken naar de andere gebouwen op het complex: de gevangenis. Nu lijkt mij zo'n groot kamp 1 grote gevangenis, maar blijkbaar dachten de toendertijd Duitstalige leiders daar anders over. 

Ook hier heb ik het gevoel dat ze er veel meer uit hadden kunnen halen. Ze hebben heel veel cellen ingericht met een tekst om een individu uit te lichten welke hier heeft gezeten. Ik denk zelf dat het indrukwekkender was geweest als ze meer de omstandigheden hadden gesimuleerd, iets wat ze een beetje gedaan hadden bij 2 of 3 cellen, maar niet echt met heel veel aandacht naar mijn idee.

Naast de gevangenis hebben ze nog 2 andere barakken. 1 kun je overslaan, daar staat iets "kunstzinnigs" in, de andere geeft aan hoe de "gevangene" van het kamp leefde. De slaapzaal staat achter een groot stuk glas waar iedereen met z'n vette tengels aan zit, dat was lastig om een goede foto van te maken.

Rond 13u houden we het voor gezien en vertrekken we weer richting Berlijn. In de loop van de middag lopen we vanuit het hotel naar het centrum. 

Na zo'n 5km komen we terecht op een terrasje, tijd voor wat bier!

We zijn op een Libanees steakhouse terecht gekomen, we besluiten om ook maar gelijk hier te eten. Wel binnen ipv op het terras, uit de zon is het niet heel erg lekker. We kiezen voor een soort mix grill voor 2 personen, aan het begin krijgen we een bak sla.

En dan de stukken dier. Welke overigens bijzonder lekker waren. Ze waren ook helemaal trots waar het vlees vandaan kwam (deels Argentinië), en je proefde dat het echt wel topkwaliteit was.

Als nagerecht pakt Tamara gebakken mozzarella, ik ga voor een frissere afsluiter, iets met melk geloof ik, in ieder geval erg lekker!

Na het nagerecht vraagt de dame of we wellicht interesse hebben in Arabische koffie. Ach, waarom ook niet.

Nu weet ik voortaan waarom niet. Ze pleuren daar suiker in, en ik hou van sterkere koffie. Was mij niet heel goed bevallen. We sluiten af met de volgende tip van de serveerster: een drankje van het huis.

Een drankje met best wat alcohol merken we, en een lekkere anijssmaak. Ja, deze was sterk, maar goed te doen!

We rekenen uiteindelijk op tijd weer af en huppelen terug naar het hotel. Dit keer de kortste weg, exact 4 kilometer. Morgen vertrekken we naar Szczezin in Polen, en onderweg hebben we nog een tussenstop bij "Lager Koralle - Führungszentrum des Oberkommandos der Marine", een verlaten commandocentrum. Als we het weten te vinden, het ligt ergens in de bossen verstopt.