Het begin van de dag
Die begint natuurlijk weer met een goed ontbijt. We gaan vroeg in de ochtend (rond 7u) ontbijten bij hetzelfde plekje als waar we gisteren ook hebben ontbeten. We bestellen wat broodjes om direct op te eten, en nemen ook gelijk wat extra's mee voor wat later in de ochtend. We weten namelijk nog niet of we onderweg veel geschikte plekjes tegenkomen om snel even wat te halen.
Op weg
Klaar met het ontbijt stappen we in de auto en rijden weer richting Polen. Vooraf moeten we wel even de dashcam opnieuw monteren, deze is voor de zoveelste keer van het raam afgedonderd. Gelukkig is de voorruit redelijk groot, wat dubbelzijdig plakband dat er moeilijk af gaat van de vorige pogingen hoeven we niet gelijk los te peuteren :-).
Wat verkeersdrukte betreft valt het reuze mee, we zijn zo Berlijn uit en de snelweg op richting Polen. Ze zijn wel veel aan de weg bezig, maar we krijgen kans genoeg om wat tijd in te halen op de rustige stukken Autobahn tussendoor.
Eenmaal bij de grensovergang merken we al snel dat we in Polen zijn. De snelweg heeft aan het begin een max snelheid van 70 km/u, en veel harder wordt het niet comfortabeler op.
Na een een km of 25 stoppen we even bij een benzinepomp om een toilet op te zoeken en wat lokaal geld te pinnen, Polen heeft namelijk geen Euro, maar een andere staatsvaluta, namelijk de Złoty. Bij elke benzinepomp zijn ook wisselkantoren te vinden, maar waarom moeilijk doen als je het geld recht uit de automaten kan sleuren.
We gaan weer terug de snelweg op om verder te rijden naar Project Riese, de snelweg wordt gelukkig na een tijdje al een heel erg stuk beter. Ik had een hoop tolwegen verwacht, maar tot aan ons einddoel hebben wij nog niets kunnen zien hiervan. Doorrijden op de redelijk goede snelwegen is overigens geen probleem. Limiet is 140 km/u en een boete is best redelijk betaalbaar.
De laatste 70 kilometer moeten we van de snelweg af over binnendoor wegen. Deze variëren van een soort autowegen tot aan kleine slingerweggetjes over een berg. Vaak met een mooi uitzicht op een bergachtig gebied.
Waar je geen goed zicht op hebt zijn wegafsluitingen, en daar zijn we helaas wel tegenaan gelopen. Een onduidelijke omleiding welke heel erg veel extra tijd met zich meeneemt. Ik besluit slim te zijn en via Google maps een sluiproute te zoeken. Onverhard weliswaar, maar onze huur VW Passat is vast in staat om off-road te rijden.
Aan het begin van de weg lijkt het nog wel aanvaardbaar.
Maar als we de eerste bocht doorkomen zien we opeens een stukje bos opdoemen waar het een stuk vochtiger is, en vastrijden hebben we nu niet echt veel behoeften aan. Het is dus blijven rijden, proberen de enorme kuilen te ontwijken en hopen dat je niets over het hoofd ziet (en hopen dat het niet nog erger wordt).
Uiteindelijk bleek het geen probleem te zijn, de onderkant maakte af en toe wat contact met de weg, maar we zijn geen onderdelen verloren :-).
Project Riese
We zetten weer verder koers richting Project Riese, het is nu nog zo'n 30 km rijden. Eenmaal aangekomen bij de eerste locatie kunnen we de locatie niet zo eenvoudig vinden, en belanden eigenlijk onvoorzien op de tweede locatie (in totaal hadden we er vier op ons lijstje staan). Helemaal geen probleem natuurlijk, dan pakken we gewoon eerst locatie 2.
We komen iets voor 12u aan bij deze locatie. Als we eindelijk hebben gelokaliseerd waar we tickets kunnen kopen (echt alles is in het Pools), kunnen we om 12u (iets sneller dan verwacht) gelijk de ondergrondse gangenstelsels in.
Om nog een beetje toe te lichten wat project Riese is: dit zijn geheime gangenstelsels op meerdere locaties van het Nationaal-Socialistische regime in de 2e wereldoorlog. Het project is nooit helemaal afgerond, en voornamelijk uitgevoerd door dwangarbeid (van slaven tot krijgsgevangenen). Het complex welke wij nu als eerste bezoeken is complex Włodarz.
Normaal gesproken hebben wij niet zo'n probleem om onverwacht even aan te sluiten in de groep, echter dit is een beetje onvoorbereid. Wat moet je dan voorbereiden? Wij hadden zelf zaklampen bij (het is best donker binnen), en natuurlijk jassen. Het is buiten wel boven de 25 graden, maar binnen is het zo'n 5 graden op sommige plekken. Wij moesten allemaal opschieten waardoor we onze jassen pas in de eerste ruimte konden aantrekken. En het is dat Pinguïns niet leven in ondergrondse grotten, maar als ze dat deden, liepen ze in die ruimte zeker rond.
Als we eerst een introductie-film hebben gekregen (in de Poolse taal) gaan we beginnen aan een uur-durende tour door het gangenstelsel dat gemaakt is. Een deel van het gangenstelsel is inmiddels ingestort of onder water gelopen waardoor we maar een beperkt gedeelte kunnen bekijken. Onze gids doet zijn best om alles begrijpelijk uit te leggen in het Duits met behulp van zijn handen en voeten. Meestal begrijpt ook wel iedereen wat hij uiteindelijk bedoelt.
Waar je in de ene gang nog zonder problemen kunt staan, is het een paar meter verder een stuk lastiger om te lopen zonder je hoofd te stoten. We zijn gelukkig met een kleine groep, zo'n 6 mensen in totaal, we krijgen dus alle tijd om alles op ons gemak te bekijken. Foto's maken gaat echter lastig, alles is heel erg donker, en tijd om een statief te gebruiken is er eigenlijk niet.
Als we na een uur klaar zijn in het gangenstelsel komen we aan bij het eindpunt, een soort opslag-locatie waar nog wat oude originele dingen zijn te bewonderen. Door de enorme vochtige omgeving is alles in een bijzonder slechte staat.
Project Riese #3
Als we eenmaal weer buiten staan besluiten we nog even te zoeken naar de eerste locatie, maar als we deze echt niet kunnen vinden zetten we toch koers naar nummer 3, de locatie waar we binnen een kwartiertje onze auto parkeren.
Blijkbaar missen we bij aankomst net de tour, waardoor we nog zo'n 40 minuten moeten wachten voordat de volgende tour begint.
Als de tour begint komen we er snel achter dat onze gids enkel Pools spreekt en ook niet de intentie heeft om ook maar enigszins tegemoet te komen aan ons. In totaal zijn we met vier mensen waarvan twee polen. Op deze locatie geen introductie video, maar een mondelinge uitleg van de gids, een 15 minuten durende riedel in het Pools waarvan wij echt geen idee hebben waar hij het over heeft. Erg jammer.
De hele opzet van deze locatie is niet te vergelijken met de vorige. Alles lijkt hier erg opgezet te zijn, het is alsof je soms in een Efteling attractie aan het rondlopen bent.
Eenmaal klaar met de rondleiding besluiten we locatie 4 van het lijstje te schrappen, we gaan weer in de auto richting hotel in Wrorlaw, wat zo'n 70 km rijden is (voornamelijk landwegen).
Wroclaw
Aangekomen bij het hotel frissen we onszelf even op om vervolgens de binnenstad in te gaan. Het stadscentrum is op loopafstand mooi te doorkruisen, en her en der kom je allemaal kabouters tegen in de stad.
De stad heeft een groot contrast tussen gebouwen. Nieuwe gebouwen, oude gebouwen en Sojvet-style gebouwen. Vooral de laatste gebouwen verwacht je eigenlijk niet in een centrum als Wroclaw, maar toch zijn er genoeg te vinden.
Na een stuk te hebben rondgelopen beginnen we inmiddels wel honger te krijgen, en we zoeken een plaatsje op om te eten. Tamara gaat voor een salade, ik ga voor ribs.
Eenmaal klaar met eten maken we ons rondje in het centrum af, rond een uur of half 10 houden we het voor gezien en keren weer terug naar het hotel.
En wat staat er de volgende dag op de planning? We rijden dan vanaf Wroclaw naar Krakau.
Mooie trip zover. Ik ga over een maand een week naar Wroclaw. Dus als je nog tips hebt. ....
BeantwoordenVerwijderen