donderdag 25 juni 2015

Dag 10, een rit langs de oostkust

Op dag 10 besluiten we in de ochtend een rit te maken langs de oostkust: Fort Lauderdale, Boca Raton en West Palm Beach gaan onze bestemmingen worden vandaag. Tamara besluit in de ochtend eerst nog even een stuk te rennen, die tijd gebruik ik om de route enigszins in elkaar te passen.

We hebben besloten om in hoofdlijn de A1A te pakken als route, dit is een lange route welke geheel oostelijk tegen de kustlijn naar het noorden toe loopt. Het voordeel hiervan is natuurlijk het uitzicht, maar ook dat alle lokaties welke we gaan bezoeken in principe aan deze weg liggen. Het zijn namelijk allemaal kust-plaatsjes.

De route is zo'n 77 mile lang (124km), en het gaat dus voornamelijk over kleine wegen waarbij er niet snel gereden mag/kan worden. Een echte touristische route dus, die af en toe wel wat saai is :-). De route is globaal als volgt (enkele reis, de terugreis gaat voornamelijk over snelweg 95).

De eerste stop is in Fort Lauderdale, Las Olas Blv aan het strand om precies te zijn. De rit naar Fort Lauderlade niet geheel via een voor ons onbekende weg. We zijn tenslotte al veelvuldig naar het volledig noorden van Miami Beach gereden en Fort Lauderlade ligt daar net boven.

Aangekomen bij Fort Lauderdale zetten we het paard in een parkeervak en kopen wederom een kaartje. Elke keer is het weer afwachten hoe het kaartje wordt geregistreerd. Je hebt kaartjes waarbij je je kenteken in moet vullen, kaartjes waar je je kenteken in moet vullen en alsnog achter het raam moet plaatsen en kaartjes zonder kenten die je achter je raam moet plaatsen. Wij lopen dus van het vak met een foto van het keneteken naar een parkeermeter een stuk verderop. En wat blijkt? Deze werkt op vaknummer met als resultaat dat we terug naar ons paard moeten lopen om het vaknummer te noteren. Wat ben ik thuis blij met yellowbrick :-).



We lopen langs de boulevard welke geheel langs het strand loopt, dit is tevens de doorgaande A1A route welke wij met de auto volgen. Het is redelijk druk op het strand, maar de echte drukte moet nog komen. Het is tenslotte nog ochtend. Aan de ene kant van de straat vind je het strand, aan de andere kant gezellige (maar nu vooral lege) strandtentjes. Waar je in Miami voornamelijk restaurants zult vinden zijn het hier veel meer bars. De gemiddelde leeftijd lijkt hier ook aanzienlijk lager dan in Miami.





In een klein winkelcentrum aan het strand kwamen we zelfs nog een ouderwetse selfie-machine tegen!

Na een klein uurtje gaan we weer verder naar de volgende stop. Een klein uurtje lijkt kort, en dat is het in principe ook, maar door de grotere afstanden zit je stiekem nog best lang onderweg in de auto. Willen we dus een beetje op tijd terug zijn in Miami Beach dan kunnen we niet al te lange tijd blijven hangen op elke lokatie.

We stappen in de auto en zetten route naar Boca Raton. Daar heb je een plein met allemaal sjieke winkeltjes enzo, altijd leuk om een keer te zien. Tevens is het voedertijd als we daar aankomen, dus wellicht komen we daar nog een leuk restaurantje tegen.

Bij binnenkomst in Boca Raton vallen de mediterane kleuren op, alles heeft ook een sjieke uitstraling. We parkeren onze auto net naast het centrum (ca. 100 meter afstand) op een gratis parkeerplaats en wandelen naar het plein.


We maken een wandeling langs de winkeltjes, het is heel erg rustig, en heb het idee dat alle mensen die er lopen grotendeels geen toeristen zijn.



En voor iedereen die graag in de schaduw huppelt, no problemo in Boca Raton!

Het inmiddels al in de middag en we beginnen honger te krijgen. We besluiten om te gaan eten bij het restaurant Racks welke in een inham op het pleintje zit. Aangezien niemand buiten zit kiezen wij er ook voor om binnen plaats te nemen om een hapje te eten. Lekker in de koele airco.


Tamara kiest voor Pork Belly sandwitch en ik kies voor de BBQ Ribs. Beide porties zijn uiteindelijk weer veel te groot, maar wel lekker :-).




Nadat de lunch op is maken we ons rondje af om nadien richting onze auto te lopen.







Aangekomen bij de auto gaan we richting West Palm Beach, maar niet zonder eerst een tussenstop te maken bij Gumbo Limbo Nature Center welke om de hoek zit bij Boca Raton. Dit is een natuur-complex waarbij ze ook schildpadden opvangen. Hierbij zit ook een wandeling door een stuk natuur en een uitkijktoren.

Eenmaal aangekomen bij Gumbo Limbo Nature Center kunnen we ons paard in de schaduw parkeren.


We lopen richting informatie centrum om te kijken waar we wat allemaal kunnen bekijken. Er komt een flinke teleurstelling. Vanwege renovatie werkzaamheden zijn de wandelpaden en is de uitkijktoren dicht :-(. Balen, vaak zie je de leukste beestjes juist in die omgeving. We nemen een kijkje verder op het complex wat voornamelijk gericht is op schildpadden opvang.


Al snel kom ik een bekende spin tegen welke we ook hadden gezien in Key West. 


Ze hadden ook een hoop verschillende vissen.


Deze vis keek erg blij :-).

Een snelle blik op een hoek van het complex gaf je al snel uitzicht op een spin. Er waren voornamelijk kinderspinnen, met andere woorden, dit model spin wordt nog een heeeeel stuk groter :-)

Een zeeschildpad

En een hoop vissen. Ik heb er al een paar modellen van gegeten in deze vakantie :-).





We waren snel uitgekeken, nu de wandeling niet beschikbaar was kon je enkel naar een paar aquaria kijken en niet meer dan dat. We rijden naar West Palm Beach, onze laatste toeristische plaats voor vandaag.

De route A1A is lang en soms eentonig, je hebt vaak een mooi uitzicht, maar een lange weg waar je niet harder dan 35mph mag rijden resulteert natuurlijk ook wel eens in ander resultaat. We kwamen bijvoorbeeld een auto tegen die de vangrail had gekozen als plaats om te parkeren.



Eenmaal aangekomen in West Palm Beach parkeren we onze auto in een overdekte parkeergarage. Lekker in de schaduw en dus niet te warm als we straks terugkomen bij de auto. Maar al te vaak dat we nog net geen sissent geluid horen op het moment dat ik voor de eerste keer het stuur vast pak nadat de auto een paar uur geparkeerd heeft gestaan in de zon.






West Palm Beach is een klein stadje, erg klein vonden wij. Het centrum waren we zo doorlopen. We nemen nog even een kijkje op het park wat eigenlijk niet echt de moeite waard is.



Het park heeft overigens diverse fontein(tjes/en) waarbij het water echt serieus warm is. Hieronder nog even een overbodig filmpje welke we gemaakt hebben van zo'n klein fontein-ding :-)


We kiezen ervoor om nog even wat te drinken op het terras, maar vertrekken binnen 45 minuten weer richting Miami Beach. De tijd dat we vertrekken is niet zo handig, het is inmiddels volop spits. Toch kiezen we ervoor om de 95 op te draaien richting Miami.

Uiteindelijk gaat het niet zo snel op de 95, uiteindelijk bleek dit mede te komen door een SUV die het nodig vond om een stuk beton uit het midden van de snelweg te rijden. Dit gaat niet goed natuurlijk...



De verdere route loopt een stuk soepeler, en het laatste stuk besluiten we binnendoor te pakken. Uiteindelijk komen we rond half 8 terug aan bij het appartement.

Eerst tijd voor omkleden en douchen, en dan is het eigenlijk weer tijd om te gaan eten. Naar zo'n vermoeiende dag besloten we eigenlijk om een hapje te gaan eten bij de buren. Helaas, hier bleek geen ruimte meer op het terras. Uiteindelijk besluiten we eten op Ocean Drive. We kiezen een fout restaurant uit waar je bier in enorme contailglazen krijgt welke ook nog eens $ 20 kosten :-).


Ik besluit om voor een Hawaii pizza te gaan en Tamara gaat voor een broodje met tonijn. In de tussentijd dat we wachten zien we iets gebeuren aan de tafel naast ons (zit nog wel een wandelpad tussen). Een man spreekt twee vriendinnen aan op het feit dat ze enorme contailglazen besteld hebben. Die krengen zijn duur, en het blijkt dat hij helemaal geen geld bij heeft voor die glazen. Het komt er in het kort op neer dat de dames beginnen te tokken als kippen en ze na 5 minuten het terras aflopen, zonder te betalen. Het personeel staat er direct bij en dat resulteert in een aantal volle contailglazen en een hoop gezeik wat je daar echt niet wilt hebben :-). Op het moment dat ze aan de zijkant van het terras staan te praten met het personeel zie ik 1 van de dames nog even snel een foto van de contailglazen nemen, blijkbaar wilt ze nog wel even op Facebook zetten dat ze lekker waren :-).

De coctailglazen van de dames

En 10 minuten later staan ze aan de overkant. Met de politie te praten.

Ach, toch ook weer eens wat anders om zo mee te maken :-). Hoe dan ook, het broodje van Tamara was lekker, en mijn pizza? Ik heb het vermoeden dat het ding uit de diepvries in de oven is gedaan, het was geen culinair hoogstandje.

Als onze contailglazen met bier op zijn besluiten we nog even wat te drinken op de hoek bij ons appartement. Het is tijd om op tijd naar bed te gaan, al met al een vermoeiende dag.

2 opmerkingen: