Inmiddels is ook duidelijk geworden dat Hillary Clinton niet de mogelijkheid krijgt de huidige oorlogen voort te zetten, en nieuwe oorlogen te beginnen. Donald heeft namelijk met een duidelijke meerderheid gewonnen. Als we ondertussen onze spullen in de auto leggen en onze reis beginnen richting Washington NC (jaja, weer een Washington, maar nu een andere, Amerikanen hebben namelijk niet zoveel fantasie om voor elke plaats een nieuwe naam te verzinnen), merken we goed dat we toch wel in een Trump regio rijden. We hebben onderweg vaak vooral regionale radiozenders opstaan, en deze zender begon binnen 5 minuten met “The Trump Song”.
Het volgende plaatsje waar we een stop hebben gepland is Washington NC en is zo'n 2,5 uur rijden vanaf ons hotel, de wegen varieren van snelwegen tot aan boerenlandwegen. We hebben veel afwisseling onderweg van uitzicht, maar als je een uur lang alleen over boeren weggetjes rijd wordt het op een gegeven moment best saai.
Eenmaal aangekomen in Washington NC parkeren we de auto in het historische centrumpje. Het historisch centrum lijkt voor ons maar uit een straat te bestaan, ookal is er veel meer te zien. Door het dorpje loopt een hele historische route welke je kan volgen. Wij hebben hier helaas niet de tijd voor. We stappen weer in de auto en vervolgen onze route naar New Bern.
New Bern is de geboorte plaats van Pepsi Cola, waar een appotheker met het product is begonnen. De oorspronkelijke appotheek is nu omgebouwd tot een souvenierswikkeltje waar ook oude Pepsi producten staan uitgestald. Uiteraard was er ook een bar waar je Pepsi dranken kon bestellen en opdrinken. We hebben niets gekocht, en zijn een wandeling gaan maken door het plaatsje New Bern waar voor Amirikaanse begrippen best veel oude gebouwen zijn te zien.
Op de hoofdstraat staat ook een heel oude klok waarvan je het uurwerk ziet zitten (en kan horen).
De volgende stop is het plaatsje Jacksonville (ja, inderdaad, we hebben straks nog een Jacksonville in ons programma zitten. Dat is in Florida) oorsprokkelijk zouden we in Jacksonville een memorial gaan bezoeken, maar eenmaal aangekomen bij het memorial blijkt het niet helemaal de moeite waart om te stoppen. We besluiten om een bezoek te brengen aan een Mall in Jacksonville, het is inmiddels etenstijd dus misschien dat we daar ook nog wat te eten vinden.
Aangekomen in de Mall is het vrij rustig, ook overduidelijk niet zo groot als de Mall’s die we eerder bezocht hebben. Na een tijdje rondgelopen te hebben in de Mall besluiten we te gaan eten bij Hooters op 5 minuten rijden van de Mall.
Tamara gaat voor de boterham met vis, en ik kies een hamburger die veel te groot is. Als ik zo iets bestel denk ik altijd ”als ik vol zit laat ik de rest wel liggen”. In de praktijk gebeurt dat dus niet, die boterham moet en zal opgaan. We hadden het geluk dat we een serveerster hadden met ADHD welke met 25 km/h door de zaak heen huppelde (in de letterlijke zin) en ook om de minuut kwam vragen of dat we nog van alles genoeg hadden.
Als we weer terug naaar de auto lopen hoop ik dat ik nog achter het stuur pas, maar dat is gelukkig nog geen probleem. Doordat we gisteren in de middag het park al hebben meegepakt wat eigenlijk voor morgen in de ochtend op het programma stond, hebben we ons een aantal uur speling gegeven vandaag. We besluiten om ook vandaag iets mee te pakken wat eigenlijk morgen pas op het programma staat: The Uss North Carolina Battleschip.
We komen rond 2 uur aan bij het battleschip, een groot oorlogschip uit de tijd van de tweede wereldoorlog. We kopen twee kaartjes en beginnen aan de zelfstandige tour door het hele schip, maar voordat we het schip opgaan komen we in een informatieve ruimte waar een aantal belangrijke zaken worden uitgelegd en uitgestald staan.
Als je eenmaal op het schip staat is zon apparaat best groot. De tour begint eerst aan de achterkant van het schip op het bovendek, om vervolgens naar beneden te gaan het schip in.
Eenmaal naar binnen gaan we beginnen aan de lange ronde door het indrukwekkende schip. Je loop van gang naar gang, en je bent snel je orientatie kwijt waar je ergens bent in het schip. Sommige plekken zijn best krap, en wordt het lastig om door te lopen. Ook de hoogte is soms nogal kritisch. Als je een giraf meeneemt bent dan ga je het vrij lastig krijgen.
Als we binnen alles gehad hebben komen we aan aan de voorkant van het schip op het bovendek. Hier lopen we nog even rond en komen ook nog een groep millitairen tegen welke vragen of wij ze op de foto willen zetten zodat de groep compleet is.
Nadat de foto is genomen gaan we de bovenste verdiepingen ontdekken van het schip. Hier waren we aanzienlijk sneller door heen als het beneden gedeelte, beneden hebben we anderhalf uur doorgebracht. Als we de bovenste etages hebben bekeken gaan we naar de uitgang.
We stappen weer in onze auto en rijden naar ons hotel in Wilmington wat op ongeveer een kwartiertje rijden van het schip ligt. Aangekomen in het hotel maken we ons klaar om met een uber ons naar het centrum te laten brengen.
Aangekomen in het centrum lopen we een stuk langst het water waar we in de verte het schip zien liggen waar we vanmiddag waren. Aan het water ligt ook een groot schip van The Us Coastgard. We vervolgen onze route via de River Walk richting DownTown.
Uiteindelijk belanden we bij Frontstreet Brewery, een brouwerij met restaurant, waar we wat gaan eten en lokale bieren gaan proberen.
We gaan weer op tijd naar ons hotel, het was best een vermoeiende dag. Morgen rijden we van Wilmington via Myrtle Beach naar Charleston.
Prachtige drukke volle dag weer. Mooie foto's van het schip.
BeantwoordenVerwijderen