Dag 11, Savannah GA naar Jacksonville FL

Dag 11, 12 november. Vandaag rijden we vanaf Savannah naar Jacksonville in Florida. Voor deze ochtend hadden we eigenlijk Old Fort Jackson ingepland, maar deze is gisteren ingevallen voor een gesloten natuurpark. Het natuur park gaat nu naar de planning van deze ochtend. Als we ons ontbijt op hebben vertrekken we naar het Savannah Wildlife natuurpark waar wij rond half 9 aankomen.

Allereerst nog even het welkomsbord van Georgia tussendoor, dat was ik bij de vorige vergeten :-). Het is ook niet helemaal misplaatst deze dag, het wildlife park ligt namelijk in South Carolina, de stad Savannah in Georgia. Vandaag wisselen we dus ook nog even tussen deze staten.

Zo, nu weer door met het visitor center van Savannah Wildlife natuurpark.

Het visitors-center van het park gaat officieel pas om 9 uur open, we besluiten om een hele korte trail te lopen welke bij het visitors-center ligt, hier waren we echter al na 10 minuten mee klaar. De orkaan van vorige maand heeft veel vernield waardoor veel paden onbegaanbaar zijn.

Als we een kwartier voor openingstijd de deur open gooien van het visitors-center worden we direct geholpen door een Park ranger. We vragen informatie over de Wildlife drive Trail waarna de ranger de route uitlegt en ons een kaart geeft.

We lopen naar onze auto en zetten koers naar de start lokatie van de route welke zo’n 3 mile van het visitorscentre afligt. De route is ongeveer 4,5 miles lang en is voorzien van een gravelweg. We monteren weer de camera aan de buitenkant van de auto en beginnen aan de trip.

Al na een paar honderd meter parkeren we de auto in de berm om een paar grote roofvogels te bekijken die heel laag over vliegen, wij zijn niet de enigen die naar die vogeltjes kijkt, we worden omringt door een aantal vogelspotters.

Als we weer verder rijden wisselt het landschap af tussen bijzondere bebossing en lage kale vlaktes. Beide zijn overigens wel vaak voorzien van water.

Als we ongeveer op de helft van de route zijn besluiten we de auto te parkeren in de berm, we gaan een korte wandelroute lopen van zo’n 1,5 mile. Tot nu toe hebben we naast de roofvogels nog geen bijzondere diertjes gezien. Okay, we zijn een paar muggen tegengekomen tijden het lopen, maar voor die beestjes komen wij hier niet.

We stappen weer in de auto en rijden verder. Na ongeveer 10 minuten zie ik opeens op het laatste moment een grote roofvogel zitten op een paal langst de weg. Het remmen, achteruit rijden en het rechterraam open doen voor de foto duurde blijkbaar te lang voor de veredelde roofkip. Toen het raam halverwege open was besloot het beestje weg te vliegen om aan de foto te ontsnappen. De buitencamera en dashcam hebben hem nog we op de gevoelige plaat gezet, ook al is het daar niet zo duidelijk op te zien.

Als we weer verder gaan met onze route zien we een auto stilstaan voor ons op het pad, dat is meestal het teken dat ze diertjes zien. En inderdaad, als we langst het zelfde punt rijden zien ook wij een alligator liggen aan de zijkant van het water. Ongeveer honderd meter verderop zien we een andere alligator chillen in het water.

Als we eenmaal de route hebben uitgereden halen we de buitencamera weer naar binnen en rijden richting Jacksonville. We rijden tevens Florida in, onze laatste staat deze road-trip.

Na een dikke 2 uur rijden komen we aan bij onze eerste stop in Jacksonville, de "Second Amendment Guns & Range", het is weer tijd voor de schietbaan!

Eenmaal binnen is er een wachttijd van een kwartiertje voor er een plekje vrijkomt op de schietbaan, we nemen even de tijd om rond te kijken in de winkel.

Na een kwartiertje wordt ons wachten beloond en gaan we met onze eerste semi-auto 9mm de baan op. Naar onze eerste doos met 50 kogels leeg te hebben geschoten is het tijd voor een ander pistool. Ik ruil de midsize 9mm pistool om voor een groter 9mm exemplaar. Ook hier schieten wij een hele doos mee leeg. Onze buren op de baan zijn met heel ander geschut bezig. Aan de rechterkant zien wij vooral laser-stralen voorbij komen op de targets, voordat we verschillende harde knallen voorbij horen komen, ze hebben verschillende grote koffers bij met allerlei verschillende (grote) wapens. Aan de linker kant staat een kerel een vrouw schietles te geven, waarbij hij zelf ook regelmatig schiet alla redneck style, je ziet een vonken regen verschijnen aan de achterkant van de targetruimte als hij losgaat met zijn materiaal. Ook hij heeft hele koffers bij.

Het is nu tijd om een beestachtig apparaat uit te proberen, de .500 S&W Magnum.

Dit apparaat is eigenlijk gewoon een kanon in de letterlijke zin, het is enorm groot en zwaar en de kogels die erin gaan zijn gigantisch. Als ik hem mee krijg bij de balie krijg ik het verzoek om maar 1 kogel (die krengen kosten een paar dollar per stuk) gelijktijdig in het apparaat te stoppen. Eenmaal klaar op de schietbaan om het monster af te vuren haal ik de trekker over. Wat een gigantische kracht en kal komt er vrij als je dit ding afvuurt. Het apparaat is in eerste instantie ontwikkelt om jezelf te kunnen beschermen tegen bijvoorbeeld grote beren, deze krijg je namelijk niet zomaar gestopt met een normaal pistool. Een bijgevolg is dat je met dit apparaat een muur letterlijk kan slopen.

Na twee kogels te hebben afgevuurd voel ik mijn pols, we besluiten om naar de balie te gaan op het apparaat weer in te leveren. Bij de balie stond ook onze linker buurman welke heel enthousiast vroeg wat ik er van vond, toen ik aangaf dat ik het een geweldig apparaat vond begon hij gelijk heel trots te vertellen dat hij vijf kogels achter elkaar heeft afgevuurd met een hand. Hij voelde zijn pols wel maar iemand zij dat het hem niet zou lukken. Toen we terug naar buiten liepen naar de auto werd het duidelijk in hem zat echt wel een beetje redneck :-).

Als we weer in de  auto zitten zien we dat het nog te vroeg is om naar het hotel te rijden, we kunnen daar pas vanaf 3 uur inchecken. We besluiten om nog even naar een park te rijden bij het strand wat ongeveer een half uurtje rijden is. Eenmaal aangekomen bij het park hebben we besloten om niet naar binnen te gaan. Van buiten zag het er beschadigd uit, waarschijnlijk door de storm, en we konden van te voren niet zien hoeveel entree het was, enkel dat er wel entree-geld betaalt moet worden. We besluiten toch maar naar ons hotel te rijden wat vanaf hier een half uurtje rijden is, waar we dan ook om exact 3 uur aankomen. Als we een paar uurtjes rustig gezeten hebben op onze hotelkamer besluiten we om over de brug naar Down Town Jacksonville te lopen. Aangekomen gaan we kijken bij een open winkelcentrum (The Jacksonville Landing) waar het op voorhand leek dat daar wel wat te doen was, helemaal op een zaterdagavond.

Dit bleek echter best wel tegen te vallen, en we besloten dan ook om een Uber te laten komen welke ons naar de andere kant van het water te brengen waar een plaatselijke brouwerij zit. De eerste Uber die we laten komen rijd 4 keer langst ons zonder te stoppen en als ik vervolgens via GPS zie dat hij alleen maar verder van ons weg rijdt besluit ik deze te annuleren en een nieuwe te bestellen. De nieuwe staat wel binnen 10 minuten klaar en brengt ons binnen 5 minuten naar de brouwerij.

Aangekomen bij de brouwerij nemen wij plaats in het café/restaurant gedeelte waar we eten en de nodige lokale bieren bestellen. Ik ga voor de Fish & Chips, Tamara gaat voor een Buffalo Shrimp Wrap of zoiets in die richting :-).

Als we vol zitten besluiten we terug te keren naar het hotel. Morgen hebben we weer een redelijk relaxte dag waarbij we rijden van Jacksonville naar Ocala.