Aan veel dingen kan ik hier wel wennen, maar het zijn echt geen culinaire hoogstandjes wat je bij die ketens krijgt. Zucht, koffie is een vak apart blijkbaar. Ik had 1 regular coffee en een cappuccino. Die cappuccino hebben we maar met z'n tweeën gedeeld omdat ze het nodig vinden om regular coffee (wat al van die slappe meuk is) gelijk met teveel melk en suiker (bleh) te verwerken tot slootwater. Eenmaal terug aangekomen bij het appartement bleek ook dat het enthousiaste personeel (ahum) niet in staat was de bestelling helemaal juist op te maken. Maar okay, we hebben ontbeten, en ik had gelukkig ook normale donuts erbij gekocht en die waren wel lekker :-).
Eenmaal klaar met het ontbijt was de vraag opgekomen wat we vandaag gaan doen. Uiteindelijk hebben we besloten om een bezoekje te brengen aan John U. Lloyd Beach State Park wat noordelijk van Miami ligt (rechts van Fort Lauderdale). Onderweg naar het park stoppen we ook nog even bij het Dexter appartement om deze vanaf de wegkant te bekijken, in de hoop iets te kunnen zien. Het blijkt namelijk dat dit tegenwoordig helemaal afgesloten is van de buitenwereld.
Eenmaal aangekomen bij het appartement bleek je inderdaad heel moeilijk iets te kunnen zien van het appartement zelf. Je zult dan via de buur-appartementen tussen de bosjes moeten gaan kijken, iets wat ik niet zag zitten. Uiteindelijk toch maar een foto gemaakt aan de voorkant van het complex, iets wat je in ieder geval wel kunt zien vanaf de straat-kant :-)
Nadat we weer in de auto zijn gestapt zijn we verder gaan toeren naar John U. Lloyd Beach State Park via U.S. Highway 1. De toeristische route zeg maar :-). Binnen 40 minuutjes kwamen we aan bij het park, en na het betalen van $6 konden we doorrijden naar parkeerplaats 1 waar we een kijkje gingen nemen. Het is uitgestorven, en we zijn bijna de enige op de parkeerplaats.
De weg naar het strand was zo'n 150 meter schat ik en liep door een duinachtig gebied met een water.
Het lijkt te gaan om de Golden Silk spider. Hij bijt wel, maar ernstig is het niet voor zover ik snel na kan gaan. Het is overigens best wel een groot beest, ik schat het lichaam op zeker wel 4 cm.
Nadat ik de spin op de foto heb gezet lopen we verder, en nog geen 10 meter verder heeft Tamara een vogel in beeld. Hij is tam, heel erg tam. Tamara strekt haar arm uit richting de vogel welke zonder twijfel direct op haar arm plaatsneemt.
Inclusief een gepensioneerde palmboom
We lopen weer terug richting de auto om de volgende parkeerplaats te bezoeken. Deze is al direct een stuk groter, en nog een stuk leger dan de vorige :-). We parkeren de auto en lopen richting een soort van picknick plaats. In de bebossing worden we begroet door een eekhoorn.
Eenmaal aangekomen op de picknick plaatsen kun je zien dat het vakantie-seizoen nog niet is aangebroken. Het is helemaal uitgestorven.
Op een libelle die op een spriet probeert te zitten en een paar bootjes na is er niet veel te beleven. We lopen weer richting auto om koers te zetten naar Miami Beach
Onderweg naar Miami Beach pakken we weer de toeristische route en stoppen we regelmatig om nog wat kleding en drinken in te slaan.
In de avond hadden we eigenlijk Joe's Stone Crab in de planning staan, lekker veel te veel krab eten. 's Avonds aangekomen blijkt hij echter niet op maandag-avond open te zijn. Een flinke tegenvaller, we hadden ons net zo verheugt om van die king-crab beesten naar binnen te werken. Dan maar op zoek naar een ander restaurant. Al snel vinden we een leuke plaats op Ocean Drive waar ik (Ruud) king-crab legs bestel en Tamara gaat voor de tonijn. Eindelijk weer eens lekker met de handen eten :-).
Uiteindelijk gaan we weer op tijd weg. Morgen is het weer vroeg dag, dan beginnen we aan onze drie-daagse trip.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten