Dag 2, Belgrado verkenning en NATO aanval locaties

Dag 2 breekt pas laat aan als we aan het einde van de ochtend onze mand uit komen. Het ontbijt kunnen we wel overslaan. We besluiten een rondje te lopen door Belgrado met als einddoel het politiebureau waar we ons nog moeten registreren.

Onze ronde begint bij het winkelgebied naast ons appartement, het was er redelijk druk, maar het is dan ook een zaterdag met een heerlijk zonnetje en zo'n 24 graden.

Je ziet het vaker in dit soort steden, de hoofdstraten liggen er perfect bij, wijk je iets af van de standaard routes dan zie je steeds meer verval. Je ziet eigenlijk direct waar je loopt of het een touristische route is.

Rond kwart voor 1 besluiten we om nog even een lunch te verorberen op een terrasje. Tamara gaat voor een worst (wat er uiteindelijk 3 blijken te zijn), en ik voor kip, wat uiteindelijk ook meer is dan verwacht. We komen in ieder geval niet om van de honger.

We merken wel dat de bediening niet altijd even vlot is, ook hier is dat het geval. Je kunt er best op rekenen dat je soms 20 minuten moet wachten voordat je eindelijk je rekening krijgt. In dit geval een rekening van zo'n 8 euro.

We lopen verder richting het politiebureau welke op 10 minuten afstand ligt van het terrasje. Aangekomen aanschouwen we een politieauto met uitgeklapte airbags en verder geen zichtbare schade. Ik bedenk me hoe het gesprek gelopen zal zijn: "Chef, de airbags zijn eruit, wat moeten we doen? Chef: probeer ze maar terug te proppen, dan kun je de auto nog gewoon gebruiken".

Het bureau zelf heeft een uitstraling van een uitgezakte zoutzak, de agenten komen op eenzelfde manier over, alles behalve "klant"-vriendelijk. Alle communicatie verloopt nors, en ik ben blij dat de AirBNB host de communicatie op zich neemt, ik denk namelijk dat Engels niet echt gebruikelijk is bij deze vestiging.

Na een klein kwartiertje staan we weer buiten met een registratie-bewijsje welke je bij moet houden tijdens je verblijf in Servie. We besluiten om richting het zuiden te lopen, en bij deze route een aantal plaatsen te bezoeken welke tijdens de aanval van de NATO in 1999 zijn verwoest. Enkele restanten hiervan zijn nog steeds zichtbaar. Bij deze aanval waar Nederland ook deel van uitmaakte (als lid van de NATO) zijn ook vele onschuldige burgers zijn omgekomen.

De eerste locatie welke we bezochten is een voormalig Servisch radio en TV station. Bij deze aanval zijn 16 personeelsleden omgekomen.  Er zijn ook vele monumenten te vinden, helaas onleesbaar voor mij.

Als we dat deze locatie verder lopen komen we door een heel groot park (Ташмајдан) waar een grote bekende kerk staat (Saint Mark) en tijdens onze doortocht een bijenmarkt werd gehouden. We zagen veel honing en wespen welke op de honing afkwamen :-).

Als we het park doorgelopen zijn wandelen we weer verder richting het Nikola Tesla museum. Onderweg komen we nog trams tegen volledig in communisten-style.

Eenmaal aangekomen bij het Nikola Tesla museum blijkt het heel druk, zo druk dat er drie uur wachttijd is voor een ronde te kunnen lopen. We besluiten om hier komende week nog een keer naartoe te gaan als het rustiger is. We zetten nu koers naar de volgende restanten van de NATO aanval: het ministerie van defensie. Aangekomen blijkt het object bewaakt te worden door militairen, deze zag je dan ook continue rondlopen nabij het object. De restanten zijn op dit moment al grotendeels opgeruimd of afgedekt door een groot zeil. Desondanks is er nog een hoop zichtbaar. En ook zichtbaar in verval.

We lopen naar de volgende locatie door, een locatie waarvan ik ergstig twijfels heb of deze er nog staat. Het is maar een stukje lopen, dus we nemen de gok. Onderweg komen we nog wat leuk dingen tegen. Een oude Lada, en een hoofdweg waar blijkbaar kerstversiering een heel jaar blijft hangen.

Aangekomen bij de locatie is enkel een grote bouwplaats zichtbaar. Helaas blijkt alles al afgebroken te zijn. We besluiten weer terug te lopen richting het centrum waar ons appartement ligt.

Telefooncellen, kun je ze nog herinneren? Hier staan ze bijna nog op elke hoek van de straat.

Als er een weg open ligt dan blijft alles nog gewoon open. Ze werken met graafmachines aan de stoep terwijl mensen gaan winkelen. Winkels zijn op de foto nu grotendeels dicht omdat het sluitingstijd is geweest, echter waren ze eerder wel open.

Aangekomen in het centrum besluiten we een terrasje te pakken en een drinkbak met bier te laten vullen. We beginnen met een lokaal gebrouwen bier van het cafe. Uiteindelijk pakken we toch maar het Servische Jelen pils, wat toch makkelijker wegdrinkt na een dagje doorstappen :-).

Na enkele biertjes besluiten we terug te keren naar het appartement. Even opfrissen en klaarmaken om vanavond een plekje uit te zoeken om te eten.

Onze AirBNB host had ons een restaurant aanbevolen welke iets verder in de straat lag bij ons appartement. We besloten zijn tip opvolging te geven door daar lekker op het terras plaats te nemen. Het was in de avond nog t-shirt weer op het terras, dus wat weer mogen echt absoluut niet klagen.

Het restaurant was nog niet zo oud, en was mooi aangekleed. We besluiten om te starten met een pilske.

We kiezen beide het specialiteit van het restaurant: cevap met kajak. Een soort worstjes met yogurt achtig spul. Best lekker :-).

Het blijkt wel teveel te zijn. We hadden natuurlijk al een best grote lunch op, en als je dit er dan ook nog bij moet proppen.... Als we uitgegeten zijn lopen we terug richting het appartement om het volgende advies van de AirBNB host op te volgen: een klein lokaal barretje met een hoop verschillende bieren. The Gunners Pub met een eigen brouwerij: Crow brewery.

Na een hoop bieren te hebben kunnen proeven (de volgende dag wist ik dat het beter is om geen halve liters te pakken voor proeven) zijn we rond half 11 richting ons appartement gegaan. Het zit er weer op voor de 2e dag. Morgen hebben we niet veel in de planning staan. We gaan de stad iets verder verkennen en kijken wat op onze pad komt.