Dag 10, Spiš Castle (Spišský hrad) en een poging tot een wandelroute

Deze maandag begint de dag al gelukkig een stuk warmer, zo'n 15 graden als we rond kwart voor elf in de auto stappen. Er staat wel een flinke wind. Vandaag rijden zo'n 100km richting het oosten richting Spiš Castle. Een kasteel uit de 12e eeuw, en het grootste kasteel-complex van Europa. In de 18e eeuw deels verwoest door brand, en nadien nooit meer hersteld. 

Onderweg is het weer lekker rustig op de snelweg.

En als je in de buurt van het kasteel bent kun je er haast niet omheen kijken.

We parkeren onze auto op een relatief kleine parkeerplaats onderaan het kasteel. Het is nu heel rustig, ik ben benieuwd wat voor puinhoop het hier is in het hoogseizoen.

Vanaf de parkeerplaats moeten we nog best een stuk omhoog lopen. 

Het waait flink, en dat geeft een apart effect op het hoge gras in de omgeving.

Eenmaal boven kopen we 2 kaartjes, en moeten extra bijbetalen (1 euro per persoon) om ook de toren te beklimmen. In totaal zijn we 18 euro kwijt. We krijgen er ook een Engelstalig blaadje bij zodat we weten wat waar is. Naast de kassa is ook nog een tweetal restauarantjes, een souvenir winkeltje en de toiletten.

We gaan het kasteel in, en moeten hiervoor over een stijl pad lopen, welke ook nog op sommige plekken best glad blijkt te zijn.

Eenmaal boven is het een stuk makkelijker, het meeste is gewoon vlak met een trapje her en der. Ze zijn volop bezig met renoveren wat op sommige plekken het uitzicht wel enigszins verpest. Er blijft nog genoeg moois over om te bekijken :-).

Er zijn ook een aantal ruimtes ingericht met een interieur. 

Ze hebben ook een ruimte ingericht als museum met wat gevonden spullen. En een kanon, die zag er echter verdacht nieuw uit :-).

In weer een aparte ruimte hadden ze wat zwaarden en harnassen uitgestald. Geen idee wat wel en niet authentiek was.

En een ruimte die absoluut niet kan ontbreken natuurlijk. Zoals een goed staatshoofd beaamd is er wederom een martelkamer.

Een kapel ontbreekt ook niet in dit kasteel. Ook al heb ik mijn bedenkingen over de inrichting van de kapel en de inrichting uit het verleden. Nu is Slowakije een land waar de religie nog tamelijk actief wordt uitgeoefend, dus ik sluit niet uit dat deze kapel om die reden ook "gekaapt" is om de religie op dit moment weer uit te voeren. Erg jammer naar mijn idee, daar dit serieus afbreuk doet aan de geschiedenis.

En dan is het tijd om de toren te beklimmen. 

Van de trappen hebben we ook een filmpje gemaakt. Zonder geluid, niemand zit te wachten op mijn gehijg 😆.

Waar het begin van de trap buiten de toren ligt, gaat het al snel binnen verder. En de trapjes zijn binnen smal, erg smal. Ik pas net tussen de muren :-).

Eenmaal boven waaien we bijna weg, maar hebben we ook een geweldig uitzicht.

Rond 13u zijn we uitgekeken en zijn we onderweg naar een volgende locatie. We willen kijken of we een wandeltocht kunnen maken in de High Tatras nabij het plaatsje Poprad. Google maps geeft daar een makkelijk toegankelijke trail aan, dus we rijden er naartoe.

Aangekomen op locatie is het goed zoeken naar een fatsoenlijk parkeerplek zonder dat we het halve dorp (bergop) door moeten lopen. Uiteindelijk parkeren we de auto ergens halverwege.

Als we het begin van de trail gevonden hebben beginnen we met de wandeltocht. Als het goed is moet het pad overgaan van steentjes naar een "asfalt-achtig" wandelpad dat heel makkelijk begaanbaar is..

Nou, dat gaat dus niet gebeuren. Het blijft een pad met redelijk onhandig grote stenen. En we hebben geen wandelschoenen aan, dus echt comfortabel loopt het niet.

Er zijn wel mooie dingen te zien, maar niet hetgeen wat we dachten.

We lopen nog een stuk door, maar besluiten al snel dat dit niet de wandelroute is waar we op gehoopt hadden.

Ze hebben aan het begin van de berg een treintje dat de berg op gaat, wellicht dat we met die trein naar de juiste trail konden gaan. Alles staat echter in het Slowaaks aangegeven, en de website van deze wandeltochten zwijgt verder over hoe je wat en waar kunt bereiken. Hier in Slowakije kunnen ze nog echt een hele hoop verbeteren als het gaat om communicatie. We lopen weer terug richting de auto om terug naar het huis te rijden.

In het huis komen we rond 3 uur terug. Tijd om even wat te relaxen, en in het begin van de avond gaan we weer een hapje eten in het centrum. 

We beginnen op aanraden van de ober met een lokale traditionele worst met zuurkool. Deze was erg lekker.

Als hoofdgerecht pak ik de varkensknie, Tamara gaat ook voor varken, maar dan iets bescheidener :-).

Om het af te maken pakken ik ook nog een strudel als afsluiter, we moeten natuurlijk niet met honger het restaurant uitlopen :-).

Na het eten bestellen we nog een biertje, en niet veel later lopen we weer richting het huis voor een rustig avondje. Morgen is onze laatste dag op deze locatie voordat we vertrekken naar Košice.