We zien de Tatras langzaam uit ons zicht verdwijnen via de spiegel.
Aangekomen in Prešov waar we een tussenstop hadden gepland, gooien we de auto op een parkeerplaats aan de rand van het centrum.
Het stadje heeft zo'n 90.000 inwoners in het stadsgedeelte en heeft een rijke historie. In de stad is in 1919 het Slowaakse Radenrepubliek uitgeroepen, een communistische staat, deels aangestuurd door de Hongaarse staat. Deze staat heeft overigens een kort leven gehad: 1 jaar.
In 1887 is de stad grotendeels verwoest door een gigantische brand. Hier later meer over.
Als we van de parkeerplaats naar het centrum lopen blijkt het stadje een erg levendig en kleurrijk stadje te zijn.
De eerste start in dit stadje is het lokale museum. Binnen kopen we 2 kaartjes a 4 euro per stuk, en krijgen een globale uitleg hoe we moeten lopen. Ze zijn ook bezig met renovatie, dus op sommige plekken komt het wat rommelig over.
De route begint op de bovenste etage met oude klokken.
Nadien loop je door een gangetje met oude legerspullen en een ruimte met oude beelden.
Het volgende gedeelte begint met een maquette van het stadje aan het einde van de 19e eeuw, net voor de brand.
Verder hebben ze nog een aantal andere items hier staan, zoals sieraden en een oude beschilderde deur.
Aan het einde van deze ruimte geven ze een uitleg van de gigantische brand welke hier in 1887 heeft plaats gevonden. Echt een groot deel van de stad is toen verwoest.
We lopen door een gang naar een ander deel van het museum. De hang hebben ze gebruikt om verschillende munten uit de geschiedenis tentoon te stellen.
We komen nu in een ruimte waar ze een oude apotheek hebben nagemaakt. Erg leuk om te zien.
Dan gaan we een kelder in, een leuke ouderwetse kelder. Waar ze blijkbaar nog heel erg bezig zijn met inrichten :-). Hij is namelijk voor 90% leeg.
De volgende ruimte waar we in komen is een gevoelige ruimte in dit stadje. Een ruimte helemaal toegewijd aan de brandweer.
Ook oude communicatie apparatuur stond opgesteld.
De laatste ruimte in dit gebouw is gevuld met wat lokale leefstijlen. (ook al is leefstijl denk ik niet de juiste woordkeuze)
Als we dit hebben gezien moeten we naar een ander gebouw lopen.
En wat staat daar in? Brandweerauto's! En heel veel oude brandweerauto's! Erg leuk en interessant om te zien. Tussen de 2 gebouwen lopen zorgt er wel voor dat we bijna smelten, het is zo'n 30 graden vandaag en redelijk windstil.
Onder sommige voertuigen lag overigens een aardig plas olie, maar al met al waren ze vaak in een erg bijzonder goede staat. Sommige voertuigen komen van de 19e eeuw.
Er zijn nog 2 andere kleine ruimtes, maar die zijn eigenlijk niet echt vermelden waard. Een ruimte met wat oudere "moderne" kunst en een ruimte waar recente geschiedenis voorbij komt. Volledig in het Slowaaks. Leuk om plaatjes te zien, alleen jammer dat inhoudelijk we er niet veel wijzer van worden.
We lopen vanuit het museum eerst een naar een terrasje om een hapje te eten. We kiezen een lokaal dag-menu van de Slovaakse kaart waarbij Google translate ons probeert te helpen. Voor enkele euro's heb je hier met 2 man beide een behoorlijke lunch voor je neus staan. Zonder bier dit keer, we moeten nog rijden.
Er is ook nog een wijn museum, deze slaan we echter over doordat er ook een hele proeverij aan vastzit. We besluiten om weer terug te keren naar de auto om nog een technisch museum te bezoeken welke net buiten de stad ligt.
Aangekomen bij het museum ligt het er een beetje verlaten bij. We parkeren onze auto op een klein parkeerpleintje naast een 2e-hands winkel (welke hier best veel zijn), en lopen naar de entree van het museum.
Als we binnen lopen is het donker, en komt er een man van achter naar voren gelopen. Iets roepend in het Slowaaks (zoals gewoonlijk). Er blijkt pas over een klein uur weer een tour te zijn. Helaas, daar gaan we niet op wachten :-(. We besluiten om met de auto gewoon naar Košice te rijden en daar voordat we om 15u kunnen inchecken, het winkelcentrum te bezoeken.
Als we de stad uitrijden is het nog een klein half uurtje richting het centrum.
Aangekomen bij het winkelcentrum gooien we de auto op het enorme parkeerterrein naar het complex.
Maar voordat we naar binnen gaan gooien we de auto even voor ongeveer 5 minuutjes aan de Tesla Supercharger welke op hetzelfde parkeerplaats aanwezig is. De accu is bijna onder de 25% waardoor over een tijdje het camera-bewakingssysteem niet meer werkt van de auto, en wij laten met dit weer lekker de airco aan staan zodat we bij terugkomst in een lekkere koele auto in stappen. Dat kost natuurlijk flink wat stroom.
Na zo'n 5 minuten is de auto weer een kwart voller en huppelen we naar binnen, eens kijken of er nog leuke dingen te koop zijn :-).
Na een half uur hebben we het wel weer gezien en rijden door naar het hotel waar we een half uur te vroeg aankomen. Laten we hopen dat ze wat flexibel zijn.
Inchecken blijkt geen enkel probleem op een iets vroeger tijdstip. Als we de spullen in de kamer gooien kan de auto inmiddels lekker bijladen, ook dit hotel hebben wij uitgezocht op een laadmogelijkheden. Heb je gelijk een mooi vast plekje :-).
Nadat we ons opgefrist hebben besluiten we naar het centrum te gaan. Niet om uitgebreid het centrum te bekijken, maar om een lekker pilsje te pakken en daarna te eten.
We belanden al vrij snel bij een brouwerij op het terras.
Het is nog iets te vroeg om gelijk te eten, dus besluiten eerst de bierkaart eens door te lopen.
En na een paar biertjes komen ze wederom ook hier met een "likeur" aan. Waarschijnlijk was dit gewoon een soort jenever. Pfff, dit krijg ik niet zomaar weg, Tamara ook niet.
Als onze dorst bijna verminderd is bestellen we ons voer. Tamara gaat voor ribs, ik voor de fish&chips.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten